e.o. werd getaxeerd op bijna zesenvijftigduizend gulden. Bij het koelbedrijf en ijsfabriek
De Maas werd een grote partij opgeslagen vlees onbruikbaar. Ook de R.K. Heilig Hartkerk
liep grote schade op. De benedenverdieping onder de kerkruimte, waarin o.m. een grote
zaal, een bibliotheek en een kleuterschool waren gesitueerd, stond tot aan de plafonds
onder water.
1 februari 1953, de drijvende bok Titan van de werf
WF belandde op het droge...
(bron: WF-nieuws 1953)
De werven Gusto, Nieuwe Waterweg en
Wilton-Fijenoord hadden eveneens grote scha
de. Door de watervloed werden onder andere
alle elektromotoren en lasapparaten onbruik
baar. Deze moesten later worden gereviseerd of
vervangen. Bij Wilton liep de circa dertig meter
diepe bouwput voor een nieuw dok vol water.
Alle draglines en ander geparkeerd graaffnate-
rieel daarin werden geheel overspoeld. Toen het
water was gezakt kwam men tot de ontdekking
dat de trotse drijvende bok "Titan" van Wilton
door de stormvloed een plek op het (toen weer)
droge land had gekregen.
Ruud Korpershoek: "De ravage in onze bakkerij en woning aan de Hoofdstraat was enorm.
De zakken meel die we in allerijl naar boven hadden gesjouwd waren niet droog gebleven.
Mijn horloge en mijn boeken waren onbruikbaar geworden. Toen 't water gezakt was bleek
bij het van z 'n plaats halen van de boekenkast dat er visjes achter de kast waren beland. In
onze bakkerij stond een stenen oven. Mijn vader had zaterdagmiddag nog brood bijgebak
ken. Daarom was de oven nog heet toen het ijskoude water kwam. Dat was fataal. Het was
geen nieuwe oven, maar we zouden er nog jaren brood mee hebben kunnen bakken. Voor
lopig zou aan de klanten geen brood kunnen worden geleverd. Al vlug kwam er een 'grote
Schiedamse bakker langs die aanbood het bedrijf over te nemen. Daarop ontstak mijn
vader in hevige woede en deelde hetri mee dat hij, als de boel weer droog was, het geheel
liever in brand stak dan het spul aan hem te verkopen. Bakker Krijn Kok uit de Ploegstraat
zat op een andere golf engte: 'Piet, zeg maar wat je nodig hebt, ik bak wel voor je". De
firma Ham repareerde de electromotoren. Toen men ze terugbracht werd er heel sympa
thiek bij gezegd: "we sturen geen rekening...". Toen men later de schade kwam opnemen
werd geconstateerd dat de oven reeds een leeftijd had dat deze als afgeschreven moest
worden beschouwd. Restwaarde voor schade vergoeding zeven honderd gulden. Aangezien
er brood op de plank diende te komen moest er geld geleend worden om een nieuwe oven
aan te schaffen. Enkele familieleden leenden mijn vader acht duizend gulden en een nieuwe
oven was er binnen 14 dagen".
11
