De architect stelt voor een reconstructie van een windvaan
te laten vervaardigen op basis van verkregen gegevens van
de heer Verkade uit Rhoden, en deze op het kruis van het
koor te laten plaatsen door de staatssecretaris. De vorige
windvaan schijnt in het verleden gestolen te zijn.
In oktober 2001 staat de noordkant van de kerk in de
steigers, terwijl aan de zuidkant dan al 95% van het metsel
werk is hersteld. De architect heeft inmiddels het ontwerp
van de windvaan verder uitgewerkt en kan een tekening
ervan op ware grootte presenteren. De windvaan is op dit
moment dan al in productie. In november zijn de werkza
amheden aan de zuidelijke goot klaar. In december is het
gewelfbeschot vervangen en bijgekleurd, terwijl in de
zuidgevel 95% van het voorzetglas is geplaatst.
In januari 2002 is het steigerwerk binnen de noordbeuk
gereed en ook het voegwerk van de steunberen in de oostgevel is dan voltooid.
Glas in lood
De huidige beglazing van de kerk is een noodherstel van na de tweede wereldoorlog. De
nieuwe ruitjes worden iets kleiner dan de aanwezige afmetingen, die nogal groot zijn. De
keuze en vervaardiging van het glas in lood voor de hoge kerkramen heeft heel wat voeten
in de aarde. De heer Hagemeier geeft in een der bouwvergaderingen een uiteenzetting over
het nieuw gekozen glas en de ontstane problemen. Het blijkt later niet te voldoen aan de
kwaliteitseisen. Oud groen glas heeft als kenmerk een lichte blauwzweem, geen naaldgroen
kleur. Het gekozen kleurenpalet is niet een standaard glasproduct. De kleuren zijn exact
bepaald en zijn open-transparant van karakter. Op historische gronden heeft een gebouw als
dit een zo transparant mogelijke glasinvulling nodig met een matige vertekening door
onregelmatigheden in het glas. Het geheel bestaat uit 10 verschillende toonsoorten groen.
Een Poolse fabriek kon het gewenste glas maken. De opgestuurde monsters zijn veel
belovend. De bestelling wordt danook geplaatst bij de Poolse fabriek. Een hoeveelheid van
600 vierkante meter glas in 28 kisten. Na de levering blijkt dat vier kisten glas bevatten met
een waasje op het glas. Het waasje is wegpoetsbaar. Maar onduidelijk is de oorzaak van het
steeds weer terugkeren ervan. Desondanks zijn twee ramen gemaakt. De firma Hagemeier
neemt uiteindelijk geen genoegen met het glas en de rest van het glas blijft staan. Er moet
iets aan de hand zijn met dit glas. Voor expertise worden aangetrokken Rob Crevecoeur van
het Instituut Collectie Nederland en een buitenlandse glasexpert. Er blijkt een chemische
reactie plaats te vinden in de grondstoffen van het glas. Dit veroorzaakt feitelijk het uittre
den van natrium. Hagemeier vraagt de fabriek schriftelijk om uitleg. De Poolse fabrikant
ontkent de mogelijkheid. De firma Hagemeier schakelt hierop de Poolse ambassade in. De
oorzaak wordt ook door de fabriek onderzocht. Er dient een nieuwe levering plaats te
hebben. Hagemeier wenst van de Poolse glasleverancier dat er schriftelijk tien jaar garantie
op het glas wordt gegeven voor schade inclusief gevolgschade. Dit blijkt niet mogelijk.
Het enige wat nu rest is het glas ergens anders te bestellen. Een andere leverancier wordt
gevonden. Het glas met het gewenste kleurengamma is nu 2 a 3 mm dik en wordt betrokken
115
De nieuwe windvaan op de nok
van het hoofdkoor.
(Foto: R. W. Poels, juni 2002)
