Lange Haven staan diverse woonhuizen die wel bij de Westmolenstraat horen. Pas eind
18e-, begin 19e eeuw zou de noordzijde van de Westmolenstraat een zelfstandige bebouwing
krijgen en zouden de percelen niet meer horen bij de Korte Haven.
De begrenzing van de percelen aan de zuidzijde van de Westmolenstraat bestond uit een
'bansloot'. De bansloot liep langs de Westvest, ging achter de percelen aan de
Westmolenstraat naar rechts en maakte ter hoogte van de Elzensteeg een hoek van 90° rich
ting Westmolenstraat. (Zie kaart van Bol'Es uit 1770). De bansloot bestond al in 1589 en is
tussen 1770 en 1780 gedempt.
Achter deze bansloot liep het perceel van het in 1842 gebouwde Musis Sacrum aan de Lange
Haven. Het was een lang, smal perceel, lopend van de Lange Haven tot aan de Westvest. In
1797 verkocht de toenmalige eigenaar, de heer Keuchenius, een stuk van zijn tuin (aan de
Westvest) aan Adrianus Bredero die er een mouterij bouwde. Deze mouterij is, nadat er veel
aan geknutseld was (van de mouterij uit 1797 was alleen nog de rechter zijmuur oor
spronkelijk), rond 1960 afgebroken.
In 1600 woonden in de Westmolenstraat mensen met de volgende beroepen houtcooper,
stierman (stuurman), cuyper, bootsgesel, schoenmaecker, backer, leertouwer en een bode.
Hoe te zoeken...
Vóór 1734 werd de plaats van een huis aangegeven door de belendingen aan noord- zuid-,
oost- of westkant te noemen. Als de belendingen waren genoemd volgde nog de aanduiding
'strekkende voor van der straat tot achter aan.Denkt u nu dat dit dus wel makkelijk is, dan
moet ik u snel uit de droom helpen. Het kost uren, dagen, maanden, jaren zoekwerk.
In 1734 kregen de huizen een nummer, een zgn. verpondingsnummer. Na de verpon
dingnummers kwamen de wijknummers (rond 1800?) die later weer veranderd werden. Ook
als er een huis bijkwam of afgebroken werd veranderden de nummers en tenslotte verschij
nen rond 1830 de kadastrale nummers. En als je denkt datje het dan gehad hebt worden ook
deze nummers weer veranderd. Zo kom je vaak voor één pand aan zo n 8 verschillende num
mers. Hoeken van straten leveren ook veel problemen op.
Zo kan een pand de ene keer aan de Westmolenstraat staan en als er dan iemand de deur ver
plaatst staat het ineens aan de Westvest of Lange Haven.
Nr. 35
Het eerste huis in de Westmolenstraat, nr. 35 (zuidzijde) is zo'n huis.
Rond 1650 gebouwd als huis van de molenaar Bouwen Cornelisz (Korpershoek). In 1701
wordt het verkocht met behoud van het recht om onder of door de gang van zijn buurman
een riool aan te leggen. Het pand wordt vervolgens een paardenstalling, een huys met
koestalletje en in 1798 zelfs een stalling en 3 woonhuisjes gelegen aan de Westvest (Gerrit
Beukers).
Wijnand van der Paauw had in dit pand in 1798 een koperslagerij en op 26 februari van dat
jaar wordt er een inspectie uitgevoerd op het zetten van een koperslagersmidse.
In 1837 wordt het als "stal, steenhouwerij en 3 woonhuisjes" verkocht aan David Meijer (ook
wel "koperen David" genoemd) en Philippus Liesker. Zij gebruiken het voor hun ko-per-
slagerij en loodgieterij. In 1891 komt het pand op nr. 35 leeg te staan omdat Jan David
Meijer op 25 december 1891 een brief had geschreven aan de Gemeente met het verzoek het
5
