jullie lopende hand
schrijft weemoedige vrolijkheid
ruisende poëzie
van een handelend wandelend lichaam
jullie taptoe
wordt ruisende poëzie
De bundel 'Schoonpraten' is niet gedateerd. Dat geldt ook voor de tweede bundel
'Driekleur hijsen', waarin ook gedichten opgenomen zijn van Sleutelaar en Vaandrager en -
als dank voor de hulp bij het stencillen - het aan mij opgedragen gedicht 'Beziers 1954'.
Inmiddels waren de 'Douches' een begrip en moest er vanwege toenemende belangstelling
uitgeweken worden naar andere lokaties, zoals het Wijkcentrum op het dr. Wibautplein en
het gebouw Christelijk Sociale Belangen aan de Lange Haven.
Erkenning was er ook. In 1957 bood Pierre Janssen Scholten en zijn 'Douches'een avond aan
in het Stedelijk Museum. De krant 'Trouw' daarover:" Temidden van moderne schilderkunst
gezeten, luisterden de aanwezigen vervolgens nog naar moderne muziek en Bulgaarse
volksmuziek, een keuze van de schilder Ger Lataster die op deze avond aanwezig was (en
die toen in het museum exposeerde, CvdG).
Scholten is gestopt op het hoogtepunt.
Muziek werd 'live' ten gehore gebracht door
muzikanten als Ruud Kuyper (piano), Tony
Viola (drums) en Jan Fens (bas) en niet via
een van thuis op de fiets meegebracht pick-
upje. Onder de dichters die uit eigen werk
kwamen voorlezen, waren nu ook Belgen als
Gust Gils en Hugues Pemath; van de laatste
verscheen begin september onder de titel
'Gedicht' het verzameld werk bij
Lannoo/Atlas.
Scholten over dat stoppen: "Het was mijn
ding niet meer. Het spel was eruit, het werd een
Zo bescheiden (van opzet) als het begin was, zo bescheiden was ook het einde van de
'Douche'. Op woensdag 9 juli 1958 schrijft het Rotterdams Nieuwsblad op pagina 7 onder
het kopje "Schiedamse Douche is ter ziele": Naar wij vernemen heeft de Douche opge
houden te bestaan. Oorzaak hiervan is waarschijnlijk het feit, dat Karei Scholten, die de
bijeenkomsten van de Douches doorgaans op touw zette, dit niet langer kan doen in verband
met zijn studies. Voor vele jongeren zal het ontbreken van de Douche ongetwijfeld als een
gemis worden gevoeld".
177
organisatie.
Ce es van der Geer, auteur van dit
artikel,verdiept in gedichten
van Karei Scholten jr.
