Hedenmorgen heeft een lid van het personeel der firma Blazer een poging gedaan om den aap
in den boom te bemachtigen, maar daar had hij toch nog niet van terug. Het beest maakte zich
uit de voeten, toen hij een man den boom zag inklauteren. Vermoedelijk heeft hij wel mede
lijden gehad met die onhandige menschen, die maar twee handen hebben en zich tusschen de
takken zoo traag verplaatsen. Dat kan een aap beter!
Men zou de firma Blazer een genoegen doen, als men zijn goede hart niet al te zeer liet spre
ken en den vluchteling geen voedsel verstrekte. Dan zoekt hij zijn oude omgeving wel weer
op en als hij in den tuin terug komt, zal het wellicht spoedig uit zijn met zijn vrijheid, want
er wordt nog altijd op hem gelet!
20 oktober
"De" aap
De belangstelling voor zijn persoon is den aap in de boomen aan "den waterkant" bij de Kip-
penbrug toch wat te machtig geworden. Hedenmorgen, toen het licht begon te worden, heeft
hij zich uit zijn verheven verblijfplaats laten zakken en is de St. Liduinastraat ingekuierd en
toen een hek in de Warande overgewipt, om weer naar de rustige tuinen achter de woningen
aan de Nieuwe Haven terug te keeren.
Het leven werd hem aan den voorkant wel wat zwaar gemaakt. Gistermorgen hebben werk-
loozen getracht het beest te vangen en zijn met stokken gewapend in den boom geklauterd.
Maar zoo min men vliegen met azijn vangt, vangt men apen door ze na te zitten in boo
men...!
De lieve straatjeugd nam, zoodra de politieagent, die de laatste dagen aan het eind der St.
Liduinastraat geposteerd was, zich verwijderd had, de gelegenheid te baat om het stomme
b;eest te bekogelen.
"Stom" is het beest eigenlijk niet, want het schreeuwt soms zeer onwelluidend, als hem het
leven zuur wordt gemaakt.
Behalve "treiteraars" zijn er toch ook menschen, wier hart warm klopt voor den eenzame
daar in die kale takken. Vanmorgen even 6 uur ging reeds een bewoner der St. Liduinastraat,
vermoedelijk zelf met een nuchtere maag, den aap zijn ontbijt brengen, bestaande uit een paar
ba-nanen. Maar toen was de aap juist verdwenen. In het St. Liduinahofje had men echter een
ander beest ontdekt, n.l. een stekelvarken, half verscholen onder bladen, zijn stekels venijnig
opgezet. Ook al ontsnapt uit Blazers Dierentuin. Maar dat beestje wordt niet het voorwerp der
publieke belangstelling, want het is reeds weer terug gebracht naar den tuin.
Een dierenvriendin heeft ons een ingezonden stuk doen toekomen, waarin zij haar hart lucht
over dat getreiter van den aap. Nu hij van het schouwtooneel is verdwenen, heeft het opne
men van die klacht weinig zin meer.
Juist, toen we hedenmorgen met den heer Blazer een gesprek voerden over "het onderwerp
van den dag", werd er buiten geroepen: "Baas, de aap zit op het dak".
In Blazers Dierentuin wordt nu een val geconstrueerd, die een eind moet maken aan de vrij
heid van het ontsnapte beest. Het is een langwerpige kist, met aan de eene zijde een wand van
stevig glas en aan den anderen kant een openstaande schuif, die neervalt, als aan een banaan
getrokken wordt, die in het midden van den val zal worden opgehangen. Die glazen achter
wand is noodig, want een aap is slim en zal zich niet zoo spoedig in een val laten lokken. Die
glazen plaat aan het eind moet bij den aap de veronderstelling wekken, dat hij in ieder geval
aan de voorzijde zal kunnen ontsnappen, als hem de terugtocht mocht worden afgesneden.
171
