leerderijen, wachten op reacties, en overleg met de gemeente betreffende de opslagloods. De
tijd begon te knellen.
Op 14 december 2006 werd de knoop definitief doorgehakt en werd een snelle actie ingezet.
Want: ruim 20 jaar geleden was de vereniging maanden in touw geweest met een flinke ploeg.
Het zou jammer zijn, indien dat werk van toen nu voor niets zou blijken te zijn geweest.
Ook al was er geen pasklare inbouwoplossing, de vereniging koos voor een tweede opera
tie: overbrenging naar een volgende veilige opslagplaats. De redenering erachter was dat de
tijden in algemene zin ten gunste waren veranderd. Schiedam had inmiddels een jenever
museum, waarop deze mouterij goed zou kunnen aansluiten, Schiedam werd al jaren op de
toeristische kaart gezet en de echt arme jaren voor de gemeente waren voorbij.
In het meinummer van het verenigingsblad werd een oproep voor sjouwwerk gedaan. Inmid
dels ging de vereniging in haar eigen archief naarstig op zoek naar gegevens uit de demonta-
getijd, de foto's en de opmetingsgegevens.
Een nieuwe verhuizing
Op 19, 20 en 21 december werd door leden van de vereniging al het materiaal van de 3e
verdieping naar de le verdieping overgebracht. Het bleek een uitermate zware taak te zijn.
Bijna 2000 plavuizen van 2 kg per stuk gingen door de handen, 100 zware houten balken
en honderden kilo's zwaar ijzeren smeedwerk. Er was een systeem uitgedokterd, waarbij de
balken als glijbanen dienden voor de plavuizen en het zware ijzerwerk. Koortsachtig werd
28
De gedemonteerde eest van "De Gestreepte Ezel", opgeslagen in "De Goudsbloem
(Foto R. W. Poels, december 2006)
