haar overdrijvingen en op een veilige
afstand, gevolgd.
Rond 1890 gaat de mode drastisch
veranderen. Wanneer de Franse adel
tijdens de Franse revolutie (1789-
1799) het hoofd onder de guillotine
verliest verdwijnen ook de pompeuze
hoepelrokken uit het straatbeeld.
Het silhouet wordt elk jaar steeds
weer iets sluiker en praktischer. De
invloed van de burgerij is duidelijk
zichtbaar. Wat de gegoede vrouwen
in Schiedam in deze tijd dragen
wordt getoond door twee portretten
van Baur. Zij laten zien dat niet ie
dereen meeging met de laatste trends.
Dingena van der Hart is in 1794 nog
gekleed in een blauwe japon, maar
niet meer van het Franse type. De
driekwart mouwen zijn ontdaan van
een versiering. Vermoedelijk zien we
hier de overgang naar het Engelse
type, de robe a l'anglaise met strak
lijf en lange strakke mouwen. In de
loop van de jaren 1780 verdringt de
Engelse jurk de Franse japon. De
achtergrond van Dingena's familie
is niet bekend. Dat de familie2' geld
had blijkt uit de opdracht van vier
portretten in hetzelfde jaar.
i[||llll!l»llilll!l»«l!Uia
DO MN ET a- laVICTÖIOE.
Anna Sara Vromans daarentegen zit
in 1793 geheel gekleed volgens de
laatste Franse mode. Zij is gehuwd
met Mr. Bemhard Johan Pielat van
Bulderen, in 1816 burgemeester van
Schiedam. Haar onbedekte kapsel bestaat uit losjes opgewerkte krullen en kan mogelijk een
pruik zijn. De japon is een rechte fourreau met lange strakke mouwen. Om de taille draagt
Anna een gladde ceintuur. Uiteraard is het decolleté bedekt met een fichu. De kleur van de
japon is wit, de kleur die tijdens het empire (1804-1814) bijzonder modieus wordt.
De voorkeur voor de kleur wit en het later omhoog schuiven van de taille - tot onder de
boezem - is het gevolg van de bewondering voor de klassieke witte marmeren beelden van
172
Bonnet a la Victoire, prent 8. Afbeelding van een extreem
hoog kapsel uit de Gothaischer Hofkalender, 1779. (Col
lectie Dirk-Jan List).
2) Later zien we dat deze familienaam is verbonden aan de Rijnbendes, jeneverstokers en burgemeestersmateriaal.
In 1858 huwen Catharina Helena Schieveen en Simon Rijnbende.
Scyedam jrg. 35 no. 5
