der. Er hebben hier relatief veel kinderen te
maken gekregen met een uitzending. Iedereen
had wel een broer of zus, vriend of vriendin
die naar een gezondheidskolonie ging."
Foto's van vrachtwagens
Caroline heeft tegenstrijdige gevoelens over
de verschijning van haar boek. zal het
werk missen omdat ik er zo lang, zo veel tijd
in heb gestopt. Aan de andere kant besef ik
dat er nu waarschijnlijk weer meer infor
matie beschikbaar komt die dus niet meer
in het boek kan worden geplaatst. Dat vind
ik dan jammer. Zo heb ik geen foto van de
groepen kinderen die in de oorlogsjaren met
een vrachtwagen naar Overijssel werden ge
bracht. Misschien komt er door de publiciteit
over het boek alsnog een foto tevoorschijn."
van belang, zoals jezelf elke dag wassen. De
kinderen moesten ook rusten in de middag.
Eigenlijk toch overwegend activiteiten die
mensen doen als ze op vakantie zijn. Maar
in de verhalen die Caroline hoorde, kwam
bijvoorbeeld de melkbank naar voren als een
regelrechte strafbank.
De kinderen kregen 's morgens en 's mid
dags waarschijnlijk verse melk van de koe,
die eerst gekookt was om eventuele bacteriën
te doden en daardoor bedekt was met een dik
vel. Veel kinderen gruwden daarvan. Caroline
denkt ook dat mensen zich nu negatief uitla
ten over deelname aan de kinderuitzendingen
omdat ze de ervaring daarmee van zich af
schrijven. "Met positieve ervaringen voel je
vaak niet de behoefte die te delen. Kijk maar
In de Schiedamse arbei
dersbuurten gold de kinder
uitzending overigens niet
als een uitje. Voor de oorlog
en in de Hongerwinter was
het zelfs broodnodig. Het
is daarom enigszins logisch
dat er geen foto's zijn ge
maakt van de kinderuitzen
dingen in die tijd. Caroline:
Je maakt een foto als je op
vakantie gaat, niet als je je
kind wegbrengt omdat dat
thuis honger lijdt."
Melkbank
Opvallend is ook dat tachtig
procent van de mensen die
op internet via het Gemeentearchief hun
verhaal vertellen, zich negatief uit laat over
de ervaringen in een koloniehuis. Maar on
danks het feit dat de bleekneusjes anno nu
niet zo positief zijn over hun ervaringen,
moet een kolonie volgens Caroline beslist
geen straf zijn geweest. Er werd heel veel
buiten gespeeld en gewandeld om de bleek
neusjes frisse lucht te geven. Hygiëne was
naar dagboeken: mensen schrijven veel eer
der over vervelende gebeurtenissen dan over
een aardig voorval. De herinneringen zijn
soms gekleurd. Sommigen vertelden dat ze
in de Hongerwinter twee weken op een boot
hadden gezeten op weg naar een pleeggezin.
Uit documenten blijkt dat het weliswaar
lange tochten zijn geweest, maar dat het om
vier of hooguit acht dagen ging."
Scyedam jrg. 38 nr. 5
145
