artikellengte van één pagina.
Ten aanzien van de financiële onzekerheid bood
het Schiedamse bedrijfsleven in die eerste jaren
uitkomst: door hun gulle giften werd de uitgave
van elk nummer mogelijk gemaakt. Elke keer als
Scyedam verscheen, werd de sponsornaam genoemd.
Die steun was hard nodig, want de kosten van het
blad drukten zwaar op de nog jonge vereniging. Al
in het laatste nummer van 1977 uit de redactie een
noodkreet, omdat een gulle gever ontbreekt. Het
nummer kan ternauwernood betaald worden uit de
verkoop van kerstkaarten door de vereniging. "Voor
het volgend jaar ziet het er echter somber uit. Nieuwe
sponsors hebben zich nog niet gemeld en subsidie
is nog steeds niet verkregen. We zitten dus in de
zorgen. Of Scyedam uitgeven, zo lang het financieel
kan, en de overige aktiviteiten staken, of omgekeerd.
Beide ondenkbaar, dachten wij. Goede raad is soms
erg duur. Te duur?".
Lay-out
Het laatste nummer van 1978 is reden voor een
bescheiden feestje: er zijn al 25 Scyedams verschenen.
Bovendien is er opgewekt nieuws over de financiën:
de gemeente Schiedam is bereid om de vereniging te
subsidiëren en daarmee is de uitgave van Scyedam
verzekerd. Voor de redactie was dat een aanleiding
om het blad in december 1978 in een nieuw jasje te
steken: met een gekleurde omslag, wat meer pagina's
en beter papier. Voor één keer mocht dat wel, vond
de redactie. In december 1979 kondigde de redactie
een nieuwe lay-out aan: in 1980 zou het blad in een
ander uiterlijk verschijnen. Opmaak en formaat
werden aangepakt en de redactie was benieuwd
naar de reacties van de lezers. In ieder geval kwam
er een reactie van het bestuur van de Historische
Vereniging: de kosten van het nieuwe blad waren
gestegen en dus lagen meer dan vijf uitgaven per
jaar niet meer binnen het bereik van de vereniging.
In 1982 opnieuw een wijziging, die wederom het
gevolg was van de financiële situatie van de vereni
ging. Dat maakte een andere drukker noodzakelijk,
maar leidde wel tot een groter formaat en een omslag
met een kleurtje. In 1982 was dat blauw - het jaar
erna groen. De nieuwe opmaak werd enthousiast
ontvangen en hoewel zes nummers per jaar nu wel
definitief buiten bereik lagen, signaleerde de redactie
ook dat de nummers dikker waren geworden en dat
er dus nog steeds voldoende te lezen viel in Scyedam.
Zo werd op den duur de overstap gemaakt naar een
andere drukker, de BGS. Aan de hoofdlijnen van het
blad veranderde daarmee echter weinig.
In de jaren na 2007 worden de groeiende digitale
mogelijkheden ook steeds vaker in Scyedam zicht
baar. Foto's worden in hogere resoluties gemaakt
en ingescand, waardoor foto's groter en duidelijker
kunnen worden afgebeeld. Het blad gaat vaker
werken met kleurenfoto's op de voorpagina en de
lay-out van het blad wordt stukje bij beetje verder
verbeterd. In 2010 ontstond binnen de redactie voor
het eerst de wens om de overstap te maken naar een
nieuwe lay-out. En daar is vanaf dat moment naartoe
gewerkt.
Redactieleden
In de begintijd van het blad waren er nauwelijks wisse
lingen in de redactie. Dat kon ook niet anders, want los
van het feit dat Hans van der Sloot in december 1975
aan het eerste nummer meewerkte, bestond de voltal
lige redactie de eerste jaren jaar uit één persoon: Cees
van der Geer. Hij bleef deel uitmaken van de redactie
tot 1984. Medio 1979 trad Aad van der Tang toe tot
de redactie. Gedurende de jaren die volgden traden
redactieleden toe en af; de redactie bestond altijd uit
rond de vier personen. Soms wat meer, dan weer wat
minder. In 1985 werd Wim Snikkers redactielid. Die
schreef behoorlijk wat artikelen en verzorgde boven
dien de vormgeving van het blad gedurende lange tijd.
Hij nam in 1990 de eindredactie over van Hanneke
van der Velden. Een lastig moment voor Scyedam,
toen de redactie alleen bestond uit Herman Noorde-
graaf en Wim Snikkers. Hetzelfde deed zich tien jaar
later voor, toen alleen Wim Snikkers en Paul Feelders
tekenden. Vanaf 2005 zit er groei in de redactie; per
1 januari 2007 nam ik het de eindredactie over van
Wim Snikkers - die nog steeds zijn bijdrage levert aan
6
Scyedam jaargang 39 nr. 1
