wilü -<MJy rfl h li mê ié> lil* i- T J u hTZf 1 (Mtxiikk. fLjf, i. ij :L.ts* totoSt* fs\- ■"""'if voor alle goede gaven die U mij deed toekomen. Vooral het jasje is een uitkomst en past bovendien zeer goed. Het scheelt een slok op een borrel, zooals wij in Schiedam zeggen. Hopelijk ben ik in de gele genheid het U terug te geven, maar anders zoekt U zich als wij terug zijn maar het mooiste overhemd uit dat bij Ruseier in de Oranjestraat of bij de Prince of Wales te krijgen is. De worst gisteren was over heerlijk en hoop ik alleen maar dat U zichzelf niet tekort doet! Ik had deze dagen ook van het Lager wat extra voeding, omdat ik zoo afgevallen ben en dit met de rest maakt dat ik mij nu weer veel sterker voel. Wij hopen allen weer spoedig thuis te zijn; misschien gaan wij wel gelijk. Met vriendelijke groeten en nogmaals hartelijk dank, Uw H.A.M. Jonker Roelants.". Van Holzen naar Hameln De Duitsers hielden van alle gevangenen 'Persona- lakten' bij. Toen wij in Hameln op het stadsarchief waren, hebben we bij toeval Bernhard Gelderblom ontmoet: een historicus die onder andere publi ceerde over de persoonlijke verhalen van dwang arbeiders tijdens de Tweede Wereldoorlog.10' Zijn drijfveer is dat Duitsers nooit mogen vergeten wat zij de mensen in Europa hebben aangedaan. Vanwege zijn werk heeft hij toegang tot een Duitse databank waarin alle gegevens van de gevangenen in de Tweede Wereldoorlog staan. Zo weten we I l/tffat' 3 - f f r i f/ l s £- T ft - .7 J. }R ,'étmLn 3 I I -•/?J f.J ./Mê r*nht, a idn, '-J. L $\r ^lA pi 1 BrV" r* n De voorzijde van het vermoedelijk laatste, ongedateerde briefje van H.A.M. Jonker Roelants. (foto: collectie auteurs) dat Marius vanuit de ziekenbarak van 'KZ-Aufêen- lager Hecht' is teruggebracht naar Hameln. In de 'Personalakte' is toen geschreven: "Für Holzen unbrauch-bar". Op 14 februari is hij teruggekomen in Hameln, waar Marius ondergebracht werd in de vleugel voor 'Tutzenkleben', of: zakjesplakken. Dat kwam erop neer dat van vellen papier puntzakken werden gemaakt, door ze handmatig te lijmen. Die werkzaamheden werden op cel gedaan. Op weg naar Dreibergen Vanuit Hameln werd hij, als gevolg van de Gealli- 'V ti &ïm< 7 - f f| w- ƒ- ji.J «f r j>Vr v' f- 1 r 'f ;V V/V v i'n •i p f m 10) Bernhard Gelderblom werd geboren op 9 maart 1943 in Schwetz aan de Weichsel (gelegen in wat tegenwoordig Polen is). Zijn vader was betrokken bij de nazificering van de gebieden in Oost-Europa. Zijn moeder vluchtte met de drie kinderen richting Magdeburg als gevolg van de Russische opmars. Na verdere verhui zingen groeide Gelderblom op in Herford (Rheinland-Westfalen). Hij studeerde theologie van 1964 tot 1970 in Munster, Wenen, Bonn en Göttingen, waar hij het diploma voor Protestants priester behaalde. Hij liet een religieuze arbeidsloop liggen ten faveure van zijn belangstelling voor geschiedenis en politiek. Dat doceerde hij van 1976 tot 2006 in Hameln. Met name de fascinatie voor de geschiedenis van het Joodse leven en de Jodenvervolging in Duitsland heeft hem ertoe gebracht hieraan verschillende studies te wijden, waaronder vele krantenartikelen en diverse boeken. "Der jüdische Friedhof Hameln" (1988) en "Sie waren Bürger der Stadt: Die Geschichte der jüdischen Einwohner Hameins im Dritten Reich" (1997) mogen als zijn bekendste werkern gelden. In dat verband deed hij onderzoek naar de "Arbeitslager" in de omgeving van Hameln en publiceerde hij "Am schlimmsten waren das Heimweh und der Hunger. Briefe nach sechzig Jahren.", over buitenlandse dwangarbeiders in en rond Hameln in de periode 1939-1945 aan de hand van hun brieven. Scyedam jaargang 39 nr. 2 57

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Scyedam | 2013 | | pagina 21