met teveel water in de polder, met name in de winter.
De schade aan de landerijen was dan ook hoog.
De indieners van het verzoekschrift schreven eind
zeventiende eeuw dat tot dan toe er geen uitvoering
was gegeven aan genoemde uitspraak van het jaar
1600 en dat deze zaak 'regelmatig in der minne is
geschikt'. Wat hiermee bedoeld werd is onduidelijk.
Er was toen, in 1600, wel een akkoord bereikt over
de bomengroei.
Kennelijk weten de indieners van het rekest het ook
niet precies meer, want de hoge bomen van de 'laen'
schijnen in het verleden wel ooit te zijn verwijderd,
waardoor de ingelanden van de verbeterde windvang
hebben geprofiteerd. Niettemin zorgden de bomen
die bij de Poldervaart stonden, onder andere essen,
ervoor dat er toch nog nadeel van bleef bestaan.
Bijkomend probleem was dat de buitenplaats Spie-
ringshoek onlangs van eigenaar was veranderd en
deze nieuwe eigenaar zou volgens de briefschrij
vers aanstalten maken om rond de kerst nieuwe
bomen te gaan planten. Reden voor de ingelanden
om 'ootmoediglijck' de heren hoogheemraden te
verzoeken om de eigenaar van Spieringshoek attent
te maken op artikel 206 van de keur van Delfland.
Opvallend, of eigenlijk onderdanig, is dan de mede
deling dat de ingelanden er niet op uit zijn om een
proces tegen de heer van Spieringshoek te beginnen.
Men vindt zichzelf daartoe als polder te klein.6,De
heer Van Spieringshoek reageert min of meer furieus
door te stellen dat het jaar 1600 lang geleden is en
dat er door het niet uitvoeren ervan er kennelijk iets
aan die uitspraak moet hebben gehaperd. Hierdoor
is die zaak 'onwedersprekelijk' geworden en niet
meer van belang. Verder geeft hij nog aan dat de
Hofstede van Spieringshoek een leen is van het huis
Van Wassenaar en dat dat, kortweg, nog niet maakt
dat daarmee nieuwe eigenaar die uitspraak moet
Over de Poldervaart is de Babbersmolen te zien. Er wordt gevlagd en ook hier is de balie goed zichtbaar.
6) Oud Archief Delfland, inventaris nr. 3567/11.
Scyedam jaargang 39 nr. 4
127
