Ondanks zijn bescheidenheid was hij een opvallende
verschijning. Altijd strikt gekleed in pak met vlin
derdas, wellicht de invloed van zijn Engelse vrouw
Ella. Hij zag er dan ook op en top uit als een English
Gentleman. Hij stond bekend om zijn humor, zijn
gewillig oor en zijn stiptheid. Zelf zei hij hierover:
"Ik houd van punctualiteit. Dat zal ongetwijfeld te
maken hebben met mijn vak als horlogemaker. Je
bent toch altijd met de tijd bezig."
Astrid Verkade
Zoals het vaak gaat wordt je als kind al vroeg
betrokken met het bedrijf van je ouders en er mee
geïnfecteerd. Voor Astrid betekende dit het juwelen-
virus. Het devies van haar ouders en van haar groot
moeder dat als je iets wilde bereiken je dat alleen kon
realiseren door hard te werken, sprak haar wel aan.
Astrid verrichtte van jongs af aan hand en spandien
sten in het bedrijf. Geleidelijk aan leerde zij van haar
oma Anna hoe zij met juwelen om moest gaan en op
welke manier de sierraden en horloges op een aantrek
kelijke manier uitgestald moesten worden. Het mag
dan ook geen wonder heten dat zij de opleiding van
juwelier afrondde. Hoewel zij, zoals zij dat zelf zei:
"haar hart meer lag bij het creatieve van het etaleren."
Astrid had er geen enkele moeite mee om met klanten
van verschillende pluimage om te gaan. Opgegroeid
in een stad die meer en meer veranderde in een
culturele smeltkroes, voelde zij zich wat dat betreft
als een vis in het water. Zij deed aan klantenbinding
door bijvoorbeeld te proberen een ieder in zijn of
haar eigen taal aan te spreken. Dat was haar kracht.
Op die manier vormde zij samen met haar vader 'een
gouden koppel': ouderwets degelijke vakmanschap
vermengd met het aanpassen aan een moderne tijd.
Deze combinatie maakte het mogelijk om aan de
sterk veranderende traditionele juweliersbranche, die
zich meer en meer ging kenmerken door opvallende
reclame en klantgerichte acties, het hoofd te kunnen
bieden.
Cor Verkade in de rol die hem het beste paste:
als gepassioneerd vakman. (Foto: Archief O. Bode)
Foto: www.horlogeforum.nl
Scyedam jaargang 42 nr. 1