lijk toe geleid dat de drukkerij anno 2016 een van de
weinig overgebleven professionele boekdrukkerijen in
Nederland is en het jammer is dat zo'n oude techniek
langzaam uit het zicht is verdwenen en deze kennis
niet meer overgedragen wordt.
Je zou nu bijna kunnen zeggen dat Drukkerij Bruno
Cauwe een traditioneel werkend museum is geworden,
(Hoewel Bruno het woord museum schuwt, hij spreekt
liever over een échte drukkerij!) dat dient bewaard te
blijven als Cultureel erfgoed van verdwijnende tech
nieken. Het is iets waar wij in Schiedam best trots op
mogen zijn en zouden moeten koesteren.-^
wilde hij niet. Het moest een kooppand worden. Een
nieuwe locatie werd in 1983 gevonden. Ook nu weer
in het oude centrum van Schiedam. En toeval of niet,
ook nu weer in een pand waar een meubelwinkel
en een kapperszaak in had gezeten: Walvisstraat 6.
Dit pand, een industrieel monument werd via een
veiling gekocht. Het pand, ook wel pakhuis Zweden
genoemd, komt al voor in de oudste kadastrale legger
van 1832 onder Sectie C nr. 367. Dat betekent dat het
al vóór 1832 gebouwd werd en vele eigenaren moet
hebben gehad. Sommigen van deze voormalige eige
naren waren geen onbekenden in Schiedam: Rutger
Adriaan van Bol'Es brander, Pieter Loopuyt brander,
later Jan Loopuyt koopman, C.J. Vaillant geneesheer
en Adrianus Dirkzwager brander en koopman.
Eenmaal in het nieuwe pand besloot de oude Bruno
dat het genoeg geweest was en op 76-jarige leeftijd
stopte hij met werken.
Bruno Cauwe ging voort op de ingeslagen weg en
hield de traditie van de boekdrukkunst in ere. Het
enige dat hij veranderde was de aanschaf van Duitse
drukpersen. Deze ontbraken aan het machinepark,
omdat hoewel Senior vond dat de Duitse drukpersen
de beste waren, hij door zijn antipathie tegen Duitsers
nooit overwogen had deze aan te schaffen. Het machi
nepark bestaat vandaag de dag nog steeds gebroe
derlijk uit Engelse en Duitse persen: Thompsons,
Heidelbergerdegel en een M.A.N., die alle in perfecte
staat en in werking te bewonderen zijn. De weg die in
de jaren zeventig werd ingeslagen, heeft er uiteinde-
NOTES
1 Sommige distilleerderijen zoals W. Hasekamp
Co en Legner hadden een eigen huisdrukkerij.
2 Fort IV behoorde tot de Stelling van Antwerpen.
Een militaire verdedigingsgordel rond Antwerpen, die
de stad moest beschermen tegen bombardementen en
vrijwaren van bezetting.
3 Bruno Cauwe kreeg pas na de oorlog de oorlogs
schade uitgekeerd, omdat hij een buitenlander, Belg
was.
4 Ook Drukkerij Elba was ditzelfde lot beschoren en
ook deze drukkerij vestigde zich in Schiedam op de
Hoogstraat. Elba werd later bekend door de paspoort
affaire in de jaren tachtig van de vorige eeuw.
5 Het Rijksbureau voor Papier viel onder het Depar-
- iJP IT: sfc
platen.
Zetsel. Foto: Bruno Cauwe.
Li tifiitW
Thompson drukpers uit 1948. Foto: Bruno Cauwe.
Scyedam jaargang 42 nr. 4
