hertrouwde Vaillant met Maria Elisabeth Loopuyt.
Dit huwelijk laat Vaillants positie in de Schiedamse
samenleving zien. Deze familie behoorde namelijk
tot de vooraanstaande families in het toenmalige
Schiedam. De Loopuyts waren onder meer brander
en bankier. Ook zijn tweede vrouw overleed betrek
kelijk jong, in 1860, 36 jaar oud. Uit deze huwelijken
werden negen kinderen geboren, zes meisjes en drie
jongens. Vaillant is niet meer hertrouwd en is dus
het grootste deel van zijn leven weduwnaar geweest.
Vermeldenswaard is nog dat de (vrijzinnig-)hervormde
predikant Fr. HaverSchmidt na zijn intrede in de
Hervormde Gemeente in 1864 zijn buurman werd.
Hij woonde tot 1877 in het pand Nieuwstraat 28 (nu,
na vernummering 26B). Vaillant raakte bevriend met
HaverSchmidt en werd zijn arts.
Sociaal betrokken arts
Vaillant behoorde tot die groep artsen die mede
op grond van wat zij in hun praktijk tegenkwamen
een sterke sociale betrokkenheid ontwikkelden. In
de tijd van Vaillant woonde het grootste deel van
de bevolking binnen de stadswallen, samengepropt
in slechte en kleine behuizing, levend in armoede
en onder barre hygiënische omstandigheden. Deze
waren mede debet aan de cholera-epidemie, die in
1866 251 doden vergde. Eind negentiende eeuw was
sinds zijn komst de bevolking verdubbeld tot ruim
27.000 inwoners. Als arts kwam Vaillant uiteraard
deze omstandigheden tegen. Hij had zijn eigen prak
tijk en was als stadsarts ook geneesheer in het gemeen
teziekenhuis. Voorts had hij in zijn praktijk de armen
die door de hervormde diaconie bedeeld werden. Hij
zette zich in voor inentingsprogramma's ter plaatse
en was ijveraar voor het aanleggen van de drinkwa
terleiding. De rijke branders hielden deze decenni
alang tegen omdat zij voor hoge kosten vreesden. In
1886 kon eindelijk met de aanleg begonnen worden.
Vaillant vervulde ook bovenlokaal vele functies.
Hij behoorde in 1847 tot de oprichters van de
Nederlandsche Maatschappij tot bevordering van
de Geneeskunst, die zich onder andere inzette voor
verbetering van de gezondheidszorg en de wetgeving
op dat terrein. Als lid en voorzitter van het hoofd
bestuur en als bestuurslid van de afdeling Schiedam
e.o. was hij daarbij betrokken. Bij zijn vijftigjarig
jubileum in 1892 benoemde het hoofdbestuur hem
tot permanent adviserend lid. Hij was tot zijn over
lijden lid van het bestuur van het ondersteunings
fonds, dat collega's of hun weduwen die in armlastige
omstandigheden verkeerden, ondersteunde. Deze
functie was hem erg dierbaar. Ook was Vaillant lid
van de Geneeskundige Raad voor Zuid-Holland en
correspondent voor het instituut voor Doofstommen
te Rotterdam, en voor de 'Vereeniging tot het
verkenen van hulp aan minvermogende Ooglijders
voor Zuid-Holland'.
Sociaal-liberaal
Politiek gesproken was Vaillant sociaal-liberaal.
Als zodanig behoorde hij tot de aanhangers van de
"Ihorbecke-revolutie', genoemd naar de man die
met de Grondwet van 1848 aan de wieg stond van
de parlementaire democratie en van andere bestu
urlijke en maatschappelijke vernieuwing. Samen
met de advocaat en later notaris Karei Arnoldus
Francois HaverSchmidt. GAS, Beeldnummer 11274.
Foto J. van Diggelen.
Scyedam jaargang 43 nr. 4
135
