van beide putti zijn verschillend. De putto die zijn
tranen afdroogt heeft een norse blik en de andere
putto heeft een toegewijde blik. De omgekeerde
toortsen in hun handen verwijzen naar het uitdoven
van het leven.
Op de inscriptieplaat zijn de namen vermeld van
ambachtsheer Jacob de Brauw (1604-1680), zijn
echtgenote Philippota Muys van Holy en hun vier
kinderen Martina, Jacob Muys, Katharina en Hugo
de Brauw. Jacob de Brauw was heer van Kethel en
heeft onder andere de functie van burgemeester van
Rotterdam vervuld. Boven de inscriptieplaat zijn
familiewapens, loofwerk en een kroon aangebracht.
Op het linker wapenschild is een wiel afgebeeld.
Dit is het familiewapen van het geslacht De Brauw.
Op het rechter wapenschild van het geslacht Muys
van Holy zijn zeven merletten en een schildhoek
afgebeeld. Linksonder de inscriptieplaat staat de
signatuur van de beeldhouwer: 'J:Blommendael
Fecit'. Rechtsonder de inscriptieplaats is het monu
ment gedateerd: 'Anno 1684'. In het midden onder
de inscriptieplaat zijn loofwerk, een doodskop, een
zandloper met een slang die in zijn eigen staart bijt
en een gebeeldhouwde strik geplaatst. De slang die
zijn eigen staart opeet, is een eeuwigheidssymbool.
Tekening
Het huidige wandgraf vertoont enkele verschillen
ten opzichte van een door Willem van der Lely
(1698-1772) vervaardigde tekening.2' Het eerste
verschil betreft de houding en de gelaatsuitdrukking
van de twee putti. Beide putti wekken de indruk dat
ze niet door dezelfde beeldhouwer zijn vervaardigd.
Vermoedelijk zijn de oorspronkelijke putti op enig
moment vervangen en dus niet origineel. Een tweede
verschil betreft het rechter familiewapen onder de
kroon. Het wapen op de tekening stemt niet helemaal
overeen met het wapen op het marmeren monument.
Het verschil betreft een object in het midden van
het wapenschild, dat op de tekening ontbreekt. Een
derde verschil is dat de zandloper op de tekening,
een symbool van de kortstondigheid van het leven,
vleugels heeft en dat deze vleugels op het marmeren
epitaaf ontbreken. De gevleugelde zandloper duidt
het vlieden van de tijd aan bij dag (vogelvleugel) en
bij nacht (vleermuisvleugel). Waarschijnlijk heeft
de beeldhouwer Rombout Verhulst (1624-1698) de
gevleugelde zandloper in de Nederlandse grafsculp
tuur geïntroduceerd.3'
Kwetsbaar
Voor zover bekend is het epitaaf in Schiedam het
vroegst gedateerde funeraire beeldhouwwerk dat
Johannes Blommendael heeft vervaardigd. Een
gedocumenteerd wandgraf in Leiden werd namelijk
een jaar later, in 1685, vervaardigd. Dit betrof een
wandgraf ter nagedachtenis aan James Campbell, de
tweede graaf van Loudoun, die op 29 oktober 1684
2) Deze tekening is afgebeeld in: Willem van der Lely, Afbeel
dingen van grafmonumenten in Nederlandse kerken, deel 1,
fol. 112. Dit boek wordt bewaard in de Koninklijke Bibliotheek
in Den Haag.
«U k.i.k. mi. K.KTLI,
Tekening door Willem van der Lely. Bron: auteur
3) Scholten, 1983, p. 56.
'42 Scyedam jaargang 43 nr. 4
lACOM Dj ÜK.M'tt
k.ini'LL'.,
