Brokstukken van de altaren
Maar ook voor de typisch Schiedamse gietijzeren
paaltjes met de spitse punt en een embleem, die
vaak een weg afsluiten, heeft Ruud Poels zich sterk
gemaakt. Jarenlang tevergeefs, maar gelukkig zijn
deze paaltjes onlangs opgenomen in het gemeen
telijke project 'reconstructie Lange Haven' en zijn
ze weer te zien in het straatbeeld. Dat kunstenaar
Sjef Henderickx het beeld 't Lam Gods kon maken
uit brokken van altaarstukken, is ook te danken
aan Ruud Poels. De historische brokstukken lagen
destijds op de zolder van het Stedelijk Museum
Schiedam en daar lag het in de weg. De bedoeling
was de stukken te verkopen voor een gulden. Ter
gelegenheid van het honderdjarig bestaan van het
museum konden honderd vrienden van een muse
umschat uitkiezen. Ruud koos voor de brokstukken
van de altaren. Hij heeft alles gefotografeerd, geïn
ventariseerd en gedocumenteerd en deed het voorstel
er een altaar van te maken. Het resultaat van zijn
vasthoudendheid is te zien in de Grote Kerk.
Of neem bijvoorbeeld de Sodafabriek, die Van
Adrichem heeft gered door het pand aan te kopen,
maar het gebouw is van de slopershamer gered door
Ruud Poels. "Dat begon met een bezwaarschrift
tegen een bouwaanvraag in de herfst van 2003. De
panden zouden worden gesloopt. Ik heb het toen
aangedurfd de panden namens de vereniging aan te
melden als rijksmonument. We voelden ons gesterkt
door de Rijksdienst voor Monumentenzorg, die het
verzoek honoreerde. We kregen dus gelijk. Zo kwam
de zaak voor de rechter en uiteindelijk zijn Trudy
van der Akker en ik nog bij Raad van State geweest
om het woord te voeren in deze zaak. Van de rechts
zaak Makkerstraat heb ik drie archiefdozen, de
zaak speelde tot 2011. De panden, het gaat om twee
branderijen en een mouterij die sinds 1890 dienst
deden als sodafabriek, hebben een paar maanden op
de monumentenlijst gestaan en gingen er toen weer
af. Om een heel lang verhaal kort te maken, bleek
er een partij te zijn die zich garant stelde als koper
en plannen voor restauratie had. Dat was Ton van
Adrichem. Gelukkig maar want ooit waren er zestig
mouterijen in Schiedam. Nu is dit nog maar de enige
in Nederland, samen met De Goudsbloem die een
dubbele eestvloer heeft. Siem Rosman heeft weieens
tegen mij gezegd 'Je vindt het leuk hé?'. Ik vind
het helemaal niet leuk. Had er eigenlijk ook geen
tijd voor met een baan en een gezin, maar hiervoor
maakte ik tijd. Vaak zat ik huiswerk tot diep in de
nacht na te kijken. Ik sliep altijd slecht en gebruikte
de nacht vaak om ideeën uit te werken. Gek genoeg
slaap ik nu beter."
'Ik ga door tot het eind'
Het is Ruud Poels ten voeten uit om een positief
punt te benoemen in zijn huidige situatie. Dit voor
jaar werd uitgezaaide kanker bij hem geconstateerd.
Het liefst negeert hij zijn ziekte, zo lijkt het. Hij was
altijd gezond, benadrukt hij. Het steekt hem dat hij
nu pillen moet slikken en af en toe moet nadenken
voordat hij antwoordt. "Ik ga door tot het eind." Hij
draagt zijn ziekte met een bewonderenswaardige
dapperheid. De man die zich jarenlang heeft beijverd
voor een juiste herdenking van Liduina, de heilige
van zieken en bedlegerigen, voelt zich gespaard. "Ik
ben blij dat ik de gelegenheid krijg om op deze manier
116
Scyedam jaargang 43 nr. 4
