SARA WARGA-
VAN Ml RONGEN
angst. Ik hoorde de inslagen van de bommen. Mijn
moeder wees me toen op het schilderij van de heilige
Theresia. "Zie je dat kruis?", zei ze. "En zie je daar
die vliegtuigen? Zij beschermt ons." Later zag ik dat
het geen vliegtuigen waren op het schilderij, maar
rozen, maar mijn moeder stelde me toen helemaal
gerust op die manier. Ze was Rotterdamse. Haar
hele familie woonde precies daar waar de bommen
vielen. Maar hen is ook niets gebeurd. Het schilderij
heb ik altijd bewaard.
In de Aleidastraat woonde een joodse familie, de
familie Warga. Ik speelde vaak met hun zoontje Jacob.
Wij noemden hem Jaap of Japie. Ik weet nog zo goed
dat wij een soort stelten hadden van conservenblikken
met touw eraan vast. Mijn moeder heeft toen voor
Jaap ook van die stelten gemaakt. Hij was er zo blij
mee. De hele familie werd weggehaald. Vader, moeder
en drie kinderen. Ik zie het nog voor me. Die moeder
met het jongste kindje op de arm. Mijn vriendje Jaap.
Voor hem heb ik Stolpersteine gelegd.
De hongerwinter was een heel zware tijd. Mijn broer
Aad van zeventien jaar, hij wist zich geen raad van de
honger. Ik probeerde voor hem wat te eten te krijgen.
Dan ging ik naar de gaarkeuken, en daar kreeg ik
een soort waterige spinaziesoep. Je werd al misselijk
als je die pan opendeed. Ik heb daarna nooit meer
spinazie gelust.
gipfP
uehfigrk
y ö-io-19^
De heilige Theresia.
HIER WOONDE
GEB. 1906
GEDEPORTEERD
UIT WESTERBORK
VERMOORD 26-10-1942
AUSCHWITZ
HIER WOONDE
GEB. 1 938 Vi
edeporteerd
WESTERBORK
ORD 26-10-1042
AUSCHWITZ
:yedam jaargang 45 nr. I
