Fietsen langs de route van de trekschuit
Het historisch landschap als plek van plezier
Reinard Maarleveld
Waarom zouden we tijdens de Monumen
tendagen ons beperken tot de grenzen
van de stedelijke bebouwing?
Waarom niet plezier gezocht op de fiets of
te voet, langs eeuwenoude dijken en slo
ten?
'Plekken van plezier' is het thema van de Open
Monumentendagen. Zaterdag 14 en zondag 15
september 2019 zullen in heel Nederland mensen
historische panden bewonderen.
Van binnen en van buiten, in hun eigen stad of
elders. De plaatselijke comités hebben zich beijverd
lijsten aan te leggen van plaatsen van vermaak.
Herbergen en kroegen, schouwburgen, theaters en
bioscopen, wandelparken met vijvers en muziekkoe
pels, sportcomplexen en zwembaden.
Ook in Schiedam heeft het comité zich gericht op
plaatsen binnen de gemeentegrenzen die vroeger of
nu te boek stonden als 'plekken van plezier'.
Tabaksdamp
Gaan we te rade bij het Schiedams collectief geheugen
dan komen we uit bij Beijersbergen, Monopole en het
Passage Theater, het Julianapark, sportpark Thurlede
en het Sportfondsenbad. Willekeurige voorbeelden,
overigens. Maar kijken we naar het individueel
geheugen dan bent u, beste lezer, even overgeleverd
aan mijn herinneringen. Een stapavond in 1975
begon voor mij in het Sterretje rond een uur of half
elf. Afhankelijk van de mensen die je tegenkwam
bezocht je bijvoorbeeld de Quibus, de Mallemolen,
het Weeshuis, Onder de Pot, de Unie, 't Fust, het
Paard. En vaak eindigde het rondje weer in 't Ster
retje waar de duif, in zijn veel te kleine kooi tegen
de achterwand, nog steeds in leven bleek, ondanks
meedogenloos harde muziek (Buona Sera Signo-
rina van Louis Prima was de 'huishit') en kolossale
hoeveelheden tabaksdamp. Marianne Thieme was
nog maar drie jaar oud.
84
Scyedam jaargang 45 nr. 3
