Boksschool zwierf langs café, garage,
schuur, kerk, en badhuis
Boksvereniging De Haan
Merel van der Vaart
Vanaf 1957 had Wim de Haan zijn eigen
boksschool die op allerlei plekken, kriskras
door Schiedam, plezier verschafte aan vele
pupillen.
Schiedam kent een rijke (amateurjsportgeschie-
denis. De wielerclub, het cricketveld en de voetbal
vereniging waren voor veel Schiedammers belang
rijke 'plekken van plezier'. Een andere populaire
én succesvolle Schiedamse sport was het boksen,
waarbij een belangrijke rol was weggelegd voor Wim
de Haan, oprichter en naamgever van Boksvereni
ging De Haan.
Sporters en trainers schrijven natuurlijk het liefst
geschiedenis met atletische prestaties, Wim de Haan
was daarin geen uitzondering. Hij was trots op de
successen van zijn boksers: maar liefst acht lands
kampioenen en nog eens 55 regionale kampioenen.
Maar de geschiedenis van Boksvereniging De Haan
reikt verder dan deze overwinningen. Het is een
echte Schiedamse geschiedenis van mannen (en later
ook vrouwen) die er de schouders onder zetten. Het
is een geschiedenis van zelfredzaamheid. En zoals
veel geschiedenissen over 'gewone mensen' is het er
één die makkelijk verloren gaat, omdat de plekken,
personen en verhalen die samen deze geschiedenis
maken met de tijd verdwijnen.
De Gorzen
Wim de Haan werd op 15 mei 1929 in Dordrecht
geboren als Willem Thomas Jan Kootje. Bij de
burgerlijke stand was alleen de naam van zijn
moeder bekend: Boukje Kootje. Wim kreeg daarom
in eerste instantie haar achternaam. Pas op 2 juli
van dat jaar erkende Jelle de Haan Wim als zijn
zoon. Wim Kootje werd Wim de Haan. Zijn ouders
hebben echter nooit samengewoond en als Wim vijf
is, trouwt zijn moeder met de Schiedamse weduw
naar Marinus Boomsluiter. Wim en zijn moeder
gaan bij Marinus en zijn twee kinderen in de Gorzen
wonen. Wim beschouwde zichzelf dan ook als een
echte Gorzenees en ook de oorsprong van zijn boks
school ligt in die wijk.
Toen Wim de Haan jong was, eind jaren dertig, begin
jaren veertig was Rotterdam de belangrijkste boks-
stad van Nederland. In 1928 al won Rotterdamse
bokser Lambertus (Bep) van Klaveren als enige
Nederlander tot nog toe goud bij de Olympische
Spelen in Amsterdam. Bep trainde ten tijde van zijn
overwinning bij Teun Schilperoord. In december
1940 meldt dagblad Het Volk echter dat de brui
sende bokscultuur abrupt ten einde is gekomen.
Geen enkele Rotterdamse boksschool bleef gespaard
tijdens de bombardementen, met een gebrek aan
materiaal en trainingsfaciliteiten tot gevolg. Lang
duurde dat gelukkig niet, want in 1945 gaf de inmid
dels op leeftijd zijnde Schilperoord weer les, waar
schijnlijk aan de Mathenesserlaan in Rotterdam. De
jonge Wim de Haan meldt zich eind jaren veertig
bij Schilperoord als pupil. In 1950 bokst Wim zijn
eerste wedstrijd.
Kermisbokser
Het boksen blijft lange tijd voor Wim een serieuze
hobby en hij heeft daarnaast verschillende banen. H ij
vaart op de grote vaart, is dakdekker en timmerman.
Ook werkt hij enige tijd als kermisbokser. Midden
jaren vijftig behaalt Wim zijn trainersdiploma en op
11 juni 1957 richt hij een boksschool op. De eerste
paar maanden wordt er getraind in een zaal van café
biljart 'Eureka', Hoofdstraat 131, op de hoek met
de Willem Brouwerstraat. De zaal wordt ook voor
andere doeleinden gebruikt en Wim moet voor elke
90
Scyedam jaargang 45 nr. 3
