De Bergerbuurt bij gaslicht
Schiedam in zwart-wit, herinneringen aan de jaren '40
Tom Bezemer
Tom Bezemer woonde als kind in
Schiedam. Vaak ging hij op bezoek
bij zijn grootmoeder in de Berger
buurt.
Aan mijn grootmoeder bewaar ik een paar mooie
herinneringen. Opoe Bezemer (een benaming die,
als een eretitel volledig bij haar paste) was in mijn
beleving niet de lieve oma zoals die in sommige
kinderboeken beschreven wordt. Geen oma die
koekjes met je bakt, spelletjes met je doet of bij wie je
gaat logeren en die op de rand van je bed je nog een
verhaaltje voorleest. Dat soort zaken lagen buiten
de gezichtskring, waarbij ook haar kleine woning
beperkingen oplegde.
Ze was gewend aan en ongetwijfeld ook gevormd
door harde en moeilijke levensomstandigheden.
Ze is 31 als in 1906 mijn opa overlijdt en ze met
4 heel jonge kinderen (de oudste 6 en de jongste
5 maanden) achterblijft, in een tijd waarin de
begrippen weduwen- en wezenpensioen nog niet
bestonden. Via het Hervormde Weeshuis aan de
Lange Achterweg krijgt ze ondersteuning voor haar
kinderen, die onder een regeling voor halfwezen
vallen. Dat gaat uiteraard niet zonder controle. In
het verslag van zijn huisbezoek beschrijft de rappor
teur - in bewoordingen die honderd jaar later bij
een kleinkind de wenkbrauwen doen fronsen - haar
De Bergerbuurt in de Lange Nieuwstraat ca 1956. Mijn grootmoeder, Jacoba Bezemer-Karreman, staat in de deur
opening van nummer 149/2. Beeldbank Gemeentearchief Schiedam, nr 01471.
10
Scyedam jaargang 46 nr. 1
