'Er is heel veel gelukt, maar het is nooit af' Afscheidsinterview museumdirecteur Deirdre Carasso Reinard Maarleveld Na ruim vier jaar is Deirde Carasso vertrokken als directeur van het Stedelijk Museum Schiedam. Per 15 december gaat ze aan de slag als directeur van de Bibliotheek Utrecht. Scyedam blikt met Carasso terug op bewogen jaren waarin het museum de connectie met Schiedam en zijn inwoners weer wist te maken. Carasso trad in mei 2016 aan als directeur van het Stedelijk Museum Schiedam. Een museum dat aan de rand van een faillissement stond. Ondanks een uitstekende reputatie op het gebied van moderne kunst leek het museum het contact met het Schie- damse publiek kwijt. Er waren ook zorgen over het gebrek aan plannen rondom de historische collectie van de stad. Het museum is beheerder van die verzameling. Nu is het tij gekeerd. Succesvolle manifestaties en tentoonstellingen volgden elkaar op. Schiedammers keerden terug voor Vaandels en Verhalen, de foto's van Robert Colette uit zijn periode bij de Schie- damse Gemeenschap, Cas Oorthuys (Gusto) en de de Hoogstraat. En het 'moderne kunst-publiek', afkomstig uit de rest van Nederland, bleef komen. In 2019 werd het Stedelijk door de BankGiro Loterij uitgeroepen tot het meest publieksvriendelijke museum van Nederland. Daaraan was een geldprijs verbonden van 100.000 euro. Modern en historisch Eind september loop ik voorlopig voor de laatste keer door het Stedelijk Museum Schiedam. De opstelling is een mix van moderne kunst en geschie denis met zowel een landelijke als een Schiedamse uitstraling. Voor 'Troostkunst uit Schiedam, voor jou, van mij' stuurden vijftig Schiedamse kunste naars een werk in. 'Theo Gootjes. Altijd zwart-wit' is een selectie uit het omvangrijke werk van de Schie damse politiek tekenaar en kunstenaar. Voor 'Achter de stilte van corona' fotografeerde Margi Geerlinks de gevolgen van de corona-crisis in Schiedam. 'De Vuiniszak als muze' (Jan Eric Visser), 'Realisme Nu' (werk van diverse jonge kunstenaars) en de instal latie 'Zwermen' (Zoro Feigl) vertegenwoordigen de moderne kunst. En er is een online tentoonstelling over 75 jaar vrijheid in Schiedam. Het vertrek van Carasso naar Utrecht is de aanlei ding voor het gesprek met Scyedam. Het plan was om tijdens een wandeling van het museum naar het pompstation een interview te doen. Het pomp station was de door mij voorgestelde locatie voor de foto. Op Open Monumentenzaterdag was ik er samen met Nico de Vries gaan kijken. We werden uiterst vriendelijk ontvangen en voorzien van koffie en informatie. Het pompstation werd in 1922 gebouwd en was bedoeld om de drinkwaterleidingen in Schiedam op de juiste druk te houden. Het inte rieur is nog steeds indrukwekkend met enorme ketels en machines in een open ruimte. Paul de Graaff zou in dit industriële decor een foto maken van Deirdre. De metafoor lag voor de hand. Een vrouw die zaken in beweging zet, krachtig, een vliegwiel dat op volle toeren draait. Maar helaas was het pompstation niet beschikbaar. Dat was de eerste tegenslag. Vervol gens moest Carasso wegens corona in quarantaine en werd de wandeling geschrapt. Uiteindelijk werd het een telefoongesprek. Je vader was conservator bij het Amsterdams Historisch Museum. Dus je was waarschijnlijk al vroeg vertrouwd met de museumwereld? "Dat wel, maar toen ik jong was wilde ik liever niets met musea te maken hebben. Na een Romereis met school veranderde dat. Ik heb kunstgeschiedenis gestudeerd en daarna de archiefschool gedaan. Ik heb bij het Nationaal Archief gewerkt voordat ik naar 124 Scyedam jaargang 46 nr. 4

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Scyedam | 2020 | | pagina 16