je die in elastische ringen knipte en die vele malen
over een prop krantenpapier spande leverde dat een
mooie voetbal op; weliswaar keihard, maar zeer
geschikt om tegen de golfplaten van de werkplaats
te schoppen. Het werd ons niet altijd in dank afge
nomen door de scheepsbouwers binnen...
Tenten
Regelmatig zetten we in de zomervakanties met
stokken en oude gordijnen een tent op tegen de afras
tering van de werf. We gingen op zulke dagen nooit
kamperen, maar tenten. Het creatieve taalgebruik
dat bij kinderen hoort benadrukte daarmee onbe
wust het spel dat gespeeld werd naar analogie van
voetballen, knikkeren, hoepelen. Moeders of oudere
zussen brachten eten en drinken en bij een regenbui
ging je niet snel naar huis; je had immers een tent
om te schuilen; de noodzaak ervan op die momenten
maakte het spel alleen maar spannender, ook al was
het tentdak niet waterdicht. Hoogtepunten waren
de dagen waarop we van thuis het noodkacheltje,
dat in de oorlog warmte gaf en brandstof uitspaarde,
mee mochten nemen. Zo kon je op een redelijk
veilige manier vuurtje stoken, brood roosteren en...
pannenkoeken bakken waarvoor mijn moeder het
beslag kwam brengen.
Boven hun stand
Vanaf hun huwelijk in 1930 wonen mijn vader en
moeder achtendertig jaar op dit deel van de Haven-
dijk. Eerst op nummer 206a. De familie vindt dat
ze boven hun stand gaan wonen: als eenvoudige
brood- en banketbakker tussen een ambtenaar, een
kantoorbediende en een onderwijzer... Ze trekken
zich er niets van aan. Vervolgens op nummer 206b.
En als de familie Ouwens in 1934 het huis op
nummer 218c verruilt voor dat op 220b, verhuizen
ze in maart van dat jaar naar de vrijkomende tussen
woning met de karakteristieke puntgevel. Ik loop
langs het beeld van Hans Petri genaamd 'Vis, Mens
en Dier' de trap af en staar naar die gevel: het kleine
raam rechts... mijn kamer, het grote raam rechts... de
keuken, de twee ramen links ervan... de woonkamer
met het mooie uitzicht... Tenminste... zo was het tot
2009. Het was in 1934 geen slechte keus van mijn
ouders...^
Scyedam jaargang 47 nr. 1 1
Havendijk nummer 37, ca 1935. Mijn oudste broer
staat op het grasveld voor het huis van de familie
Damen. De zwarte schutting loopt naar rechts door
tot de oude jachthaven. Rechts (niet zichtbaar)
loopt de kasseienstraat en ligt het speelterrein.
Collectie Tom Bezemer.
