SCHIE-
A
750
s
Han
van der Horst
123
Het is nog herfst, maar toch wordt
het tijd dat we ons opmaken voor de
verjaardag van Schiedam. Bijna ze-
venhonderdvijftig jaar lang hebben
wij deze hoogtijdag overgeslagen,
maar nu wordt het tijd voor wat
de Engelsen noemen een invented
tradition. Dat is iets nieuws waar
van je beweert dat het al heel lang
gebeurt. We moeten dus zeggen:
uiteraard slaan we de verjaardag
van Schiedam in 2023 niet over.
Hoe moetje dat doen? Als onze
voorvaderen van een eeuw geleden
op dit idee waren gekomen, hadden
ze het wel geweten. Dan verzorgde
men een historische optocht met
ridders, vrouwe Aleida te paard op
een dameszadel, potsenmakers,
burgers, herauten en de eerste
stadsomroeper. Het organiseren
van zulke evenementen was sinds
de negentiende eeuw in heel Ne
derland een kolfje naar de hand van
het verenigingsleven.
De datum is 18 maart, heilige Cyril-
lus van Jeruzalem. Op die dag in
het jaar 1275 verleende Aleida de
Schiedammers hun stadsrecht.
En dat nemen we dan maar als de
geboortedag van onze stad.
Daar is na de Tweede Wereldoorlog
niet veel van overgebleven, van die
traditie. Op de openingsavond van
Open Monumentendagen (twee
keer open achter elkaar: wat lelijk
geformuleerd!), die traditioneel
door de Historische Vereniging
Schiedam wordt georganiseerd, wa
ren oude filmpjes te zien met zulke
gekostumeerde manifestaties in
de oude binnenstad. Dit krijgen we
in 2023 vast niet voor elkaar. Ook
trompetters op het bordes van het
oude Stadhuis, hmmm. Het fantase
ren krijgt weer de vrije loop.
Toen Schiedam 400 jaar diploma
tieke banden tussen Turkije en
Nederland vierde - door onze stad
genoot Haga gesmeed - hadden wij
haremdames in draagstoelen door
het centrum moeten voeren, want
zo deden de vrouwen van de sultan
destijds boodschappen. Zij verborgen zich uiteraard geheel ach
ter gordijnen. Daaruit kwam soms een ranke arm te voorschijn die
priemend naar een artikel in een marktkraam wees. Dat reikte de
koopman dan ter inspectie aan. Als je dat nou, dacht ik, in Schiedam
eens nadeed. Zo nu en dan wijst de sultane in de draagstoel iemand
uit het publiek aan. Die krijgt dan door een eunuch een kortingsbon
uitgereikt, te besteden bij een Schiedamse winkelier. Kijk, dat is nou
het gebruik van historische gegevens voor de stadspromotie. Aan de
andere kant; waar haal je in godsnaam mensen vandaan die, gekleed
naar de trant van Istanboel anno 1620 de godganse dag met een
meisje in een draagstoel rond willen draven? Nog los van het feit dat
iemand dit misschien wel seksistisch zou willen noemen. Toch vind
ik datje niet meteen in onmogelijkheden moet gaan denken, maar
in kansen.
Verrek, daar komt weer een fan
tasie naar boven: als we nu graaf
Floris en zijn Isabelle eens mascotte
maakten van alle activiteiten op
het gebied van sport, spel en jeugd.
Aan Floris, de ambitieuze zoon van
vrouwe Aleida, heeft Schiedam
het stadswapen met de leeuw te
danken. Hij zelf - een echte rid
der zonder vrees of blaam - ging
op avontuur in Zuid-Europa. Daar
trouwde hij prinses Isabella de Vil-
lehouardin en redde haar vorsten
dom Achaia. Dat is het westelijk
gedeelte van Griekenland.
Graaf Floris uit Schiedam. Onze
held, onze ridder. Prinses Isabella,
zijn superwoman. Zo doen we dat.
Over minder dan driejaar al is Schiedam toe aan zijn 750-jarig
bestaan. De pas aangetreden wethouder Anouschka Biekman heeft
de voorbereidingen in haar portefeuille gekregen. Als we er nog
iets behoorlijks van willen maken met zijn allen, dan is snelle actie
geboden. Zó n jubileum kan natuurlijk niet de verantwoordelijkheid
van het openbaar bestuur blijven. Dat moet voortkomen uit de hele
Schiedamse gemeenschap. Daar horen dragende rollen bij voor het
bedrijfsleven, het maatschappelijk middenveld, het onderwijs, de
sport en niet te vergeten de Historische Vereniging Schiedam.
is historicus en voorzitter
van de Historische
Vereniging Schiedam en
van het Comité Open
Monumentendagen
Schiedam.
‘i
Q_
CD
z
