Schiedam in zwart-wit (10)
herinneringen aan de jaren 40
Vil
HERINNERINGEN
ro
138
Als je jarig bent mag je trakteren en met een paar
vriendjes de andere klassen rondgaan om felicitaties
en plaatjes in ontvangst te nemen. Vervelend als je te
gelijk jarig bent met een klasgenoot: dan mag je min
der vriendjes meenemen op je tocht door de school...
Tussen de middag een lange pauze om thuis te eten,
op woensdagmiddag vrij, maar op zaterdagochtend
gewoon naar school.
Het schooljaar verloopt volgens een vast patroon dat
begint met de dagelijkse bijbelvertelling; behalve op
maandag wanneer we één voor één het psalmvers van
de week opdreunen. We zingen een lied en gaan ver
volgens aan de slag met rekenen, taal, schrijven (met
de kroontjespen die op het slechte papier blijft haken
achter de vezels) en lezen, waarbij Jaap en Gerdientje
in deel 5 en 6 met ons meegroeien. Aardrijkskunde
herinner ik me voornamelijk als topografie; klassikaal
zeggen we de rijtjes op: Rotterdam, Schiedam, Vlaar-
dingen, Maassluis, Hoek van Holland. Die plaatsen
moeten we dan op de blinde kaart van Zuid-Holland
voor de klas aanwijzen.
Onrust
Begin september wandel ik met mijn klasgeno
ten het lokaal van meester Baatenburg binnen
en schuif als vanzelfsprekend naast vriend
Nico in de tweepersoonsbank. Van dat jaar
in de vierde klas herinner ik me voornamelijk
de onrust. Meester Baatenburg - die eigenlijk
Baatenburg - de Jong heet maar die toevoeging
laten we meestal weg - heeft moeite om lastige
klasgenoten, zoals brutale Jaap en stoere Joop,
in bedwang te houden. Voor Jaap lijkt school
een noodzakelijk kwaad; hij helpt liever de
groenteboer wanneer die met zijn kar de vaste
klanten langsgaat. Joop stottert en compen
seert dat met tegendraads gedrag. Ze voelen
allebei intuïtief aan dat ze de grenzen bij deze
meester op kunnen zoeken en weten de druk
steeds verder op te voeren. De straf ondergaan
ze als overwinning. Er moeten dat jaar vast en
zeker leuke dingen gebeurd zijn, maar ik herin
ner me daar niets van; echter wel die constante
onrust.
S
UJ
6
eb
Het derde leerjaar bij meester Soeters sluit af met een schoolreis per boot
naar het strand van Hoek van Holland. De zonneklep die ik bij een strandki
osk koop, komt ook tijdens de erop volgende schoolvakantie goed van pas:
de zomer van 1947 herinner ik me als buitengewoon warm.1 De zon schijnt in
mijn beleving elke dag en zorgt achter de lange schutting op de Westfran-
kelandsedijk vooreen aangename temperatuur van het zwembadwater. En
boven een vergrootglas brandt diezelfde zon met een sissend geluid kleine
gaatjes in de afgedankte celluloid pop van mijn zus.
9ee/ 2
tekst Tom Bezemer
1 De weerstatistieken karakteriseren deze zomer als de warm
ste van de twintigste eeuw.
Naar de
KuyperschooL
