terdam had eerder bij Hoogvliet gelegen, waar De
Vereenigde Glasfabrieken de huisvesting deelde met
een andere fabriek. Toen deze partner het contract
opzegde, werd de boot naar Schiedam verplaatst.
De boot arriveerde op 7 december 1964. Naast voor
namelijk tweepersoonshutten, was er gezamenlijke
leefruimte beschikbaar. Okke Lenos en zijn vrouw,
die door de bewoners ‘mams’ werd genoemd, zorg
den voor het reilen en zeilen aan boord. Het eten
werd gekookt door twee koks. Met name het eten
van Ali Turanoglu wordt door veel oud-medewerkers
herinnerd. Hij kookte het eten dat ze van thuis mis
ten. Uit de krantenberichten die in december 1964
verschenen wordt duidelijk hoe nieuw en onbekend
de Turkse cultuur in Nederland was. “De Turk eet
heel weinig aardappelen,” noteert een journalist in
een poging het lezerspubliek te informeren.
De Vereenigde Glasfabrieken was een
continubedrijf. Dat betekende dat van
de bewoners van de boot altijd een
aantal sliepen, wanneer anderen juist
van hun vrije tijd genoten of werkten.
Omdat de boot naast de fabriek lag
en er verder in Schiedam nog weinig
Turken woonden, was de boot naast
thuis ook sociale ontmoetingsplek.
Ook meneer Ertekin woonde na zijn
aankomst op de M.S. Rotterdam. Hij
herinnert zich de bijeenkomsten, het
gezamenlijk film kijken en het eten
van kok Ali.
In verschillende krantenberichten uit
de tijd wordt benadrukt hoe belang
rijk het was om rekening te houden
met vooral de religieuze tradities van
de nieuwkomers. Zo kregen de Turk
se medewerkers van de glasfabriek in
1964 vrij op ‘Idul Fitri’. Hiermee werd
door de krant het feest Eid-al-fitr be
doeld dat het einde van de ramadan
markeert. Wie dat wilde, werd op die
dag per touringcar naar de moskee in
Den Haag gebracht. Huseyin Kork-
maz, een collega van meneer Ertekin,
herinnert zich dat niet alle collega’s
even begripvol waren als het ma
nagementteam: “Toen ik vastte in de
ramadan, terwijl ik in de hitte aan het
werk was, schudden enkele Neder
landse collega’s een tros druiven voor
onze ogen en zeiden ‘lekker’ om ons
te verleiden.” Soms beschermde zijn
teamleider hem voor dit soort acties.
In de lokale media werd zeer posi
tief geschreven over de werkethiek
en het aanpassingsvermogen van de
nieuwe medewerkers. “Zij kunnen
1
Afbeelding 6 Een bewo
ner, Ali Asa, in zijn gedeelde
hut aan boord van De Rot
terdam, 1965-1969. Foto
graaf onbekend. Beeldbank
Gemeentearchief Schiedam
nr. 27137.
Afbeelding 5 De
Rotterdam lag afge
meerd voor de ingang
van de Vereenigde
Glasfabrieken,
1965-1969. Foto: C.M.
Tholens. Beeldbank
Gemeentearchief
Schiedam nr. 47875.
CN
s
a
ul
f-
z
