Herinneringen
van Gerard Brouwer
(mede-oprichter)
32
Dan is het die bewuste vrijdag
waarop alles anders loopt. De win
ters in Nederland stellen niet veel
voor, maar uitgerekend die middag
begint het flink te sneeuwen. Om
16:00 uur wordt de reis naar Hoorn
gestart. Een uur later is de afgeleg
de afstand nog niet echt om trots
op te zijn. De oprit naar de snelweg
bij Amsterdam RAI is bereikt. En om
18:00 uur is het al niet veel beter: de
Coentunnel is in zicht. Uiteindelijk
in Hoorn aangekomen. Het is nu
20:30 uur. Jawel 4,5 uur onderweg.
Even een belletje naar Schiedam.
Eerst maar het goede nieuws: ik
heb de film in mijn handen. En dan
moet ook het slechte nieuws verteld
worden: ik ben nog in Hoorn en heb
geen idee hoe snel ik in Schiedam
kan zijn. Het publiek wordt geïnfor
meerd bij binnenkomst. Ook zij heb
ben de sneeuw getrotseerd en zijn
niet van plan direct weer naar huis
te gaan. Eerst een lekker drankje en
even opwarmen. De reis naar huis
Later gingen we gebruik maken van een ander
middel, de computer. Onder onze vrijwilligers be
vond zich een aantal computerfanaten die volop
met deze - toen nieuwe - techniek bezig waren.
De Commodore 64 had best wel aardige grafische
mogelijkheden. Het belangrijkste echter was de
video uitgang. Hierdoor was het ook mogelijk
video-opnames te maken. Met de Commodore
64 werden de teksten aangemaakt en gecombi
neerd met allerlei grafische animaties. En als de
hele show klaar was werd er - thuis - een VHS-
videoband van drie uur gemaakt. Deze werd dan
afgespeeld op onze VHS-recorder in het Filmhuis
en getoond op een tweetal tv’s in het Filmhuis.
Een typisch geval van narrowcasting: uitzenden
van informatie voor een beperkt publiek.
gaat een stuk beter dan de heenreis. De spits is
voorbij en de sneeuwschuivers hebben de snel
wegen goed vrij gemaakt. Met een redelijke vaart
bereik ik Schiedam. Ik lever de film af bij de ope
rateur. Ja, ik krijg zelfs applaus van het publiek. Na
ruim 6,5 uur in de auto te hebben gezeten houd
ik het voor gezien. Ik ga naar huis om het avond
eten te verorberen. Het publiek gaat genieten van
de film. Hun wachten wordt beloond. Weer een
voorstelling gered!
o
Dia’s: terug naar het begin
Het is belangrijk dat je het publiek laat weten wat
voor titels er gedraaid worden. Het filmbulletin
en de huidige filmagenda zijn daar belangrijke
hulpmiddelen voor. In de zaal echter is het voor
de hand liggend om dat op een visuele manier te
doen. Het dichtst bij film zijn diapositieven. Met
een diaprojector werden er in de pauze aller
hande dia’s vertoond. Deze laten de titels zien
die nog gedraaid zouden worden. Ook hadden we
advertenties van lokale winkels. Dit werd aange
vuld met leuke series geleend van de bibliotheek
over diverse onderwerpen; bloemen, insecten,
Hollandse meesters, etcetera. Af en toe oude
zwart-wit dia’s van het polygoon die vroeger in
het onderwijs werden gebruikt.
s
UJ
u
O)
Uitzonderlijk winters
filmtransport
In november wordt het programma
voor de maanden januari en febru
ari gemaakt. Eén film in februari is
alleen maar te boeken als we deze
op vrijdagmiddag in Hoorn opha
len. Geen probleem: één van de
vrijwilligers werkt in Amstelveen.
Hij is bereid de film na het werk op
te halen. De voorstelling start om
21:30 uur. Tijd zat dus. De boeking
wordt gedaan.
W E
Gerard Brouwer
is één van de
oorspronkelijke
oprichters en is nog
steeds actief als
vrijwilliger.
(X
U-l
O
