34
Met de populariteit van de voorstellingen
was het nodig toch wat meer te doen om
het aantal bezoekers te reguleren. Op een
A4’tje werden kaartjes geprint. Ik meen
vier keer zes op een vel. Met twee of drie
vellen konden 48 of 72 kaarten worden
gemaakt. Met een datumstempel wer
den de kaartjes op datum gezet. En het
volgnummer? Gewoon met de hand erbij
schrijven. Er was een aantal kleuren papier
beschikbaar: lichtgroen, lichtblauw, roze,
geel en natuurlijk wit. Er was zelfs een
speciaal houten bakje op maat gemaakt om
de kaartjes geordend bij de kassa klaar te
hebben liggen. Zo hebben we jaren naar
volle tevredenheid gewerkt.
Door mij werd een programma ontwikkeld
om de verkoop in goede banen te leiden.
Eerst in QuickBasic en later in Visual
Basic. Toen de donateurspas werd geïntro
duceerd, moesten ook de klantgegevens
worden beheerd. Het werd stap voor stap
steeds professioneler. Het kaartje dat wij
zelf maakten kon eigenlijk niet meer. Het
was tijd voor een automatische afdruk.
Jarenlang hebben we zo vele kaartjes kunnen maken.
En toch is er onlangs weer een wijziging geweest.
In februari 2020 zijn we overgestapt naar een nieuw
kassaprogramma. Nu zelfs met de mogelijkheid om
kaarten via internet te bestellen. Na veertien jaar
is het zelfgeschreven programma (MovieCash) aan
de kant gezet. De kaartjes bevatten nu een barcode
die bij de ingang gescand wordt. Supersnel wordt de
kaart gecheckt. Afscheuren van een strook is niet lan
ger nodig. Niet langer knippen. Niet langer stempelen.
Niet langer handmatig nummeren. Niet meer contant
afrekenen. Super toch?!
Juist in die periode werden wij benaderd door een
bedrijf. Of wij interesse hadden voor adverteerders
op onze tickets. Kon dat op onze handgefabriceerde
exemplaren? We hadden meer behoefte aan echte
kaartjes. Dat was geen probleem. Die konden zij leve
ren. Maar hoe drukken we die dan af? Op een gespe
cialiseerde ticketprinter. En ook die konden zij leve
ren. Zowel nieuw als tweedehands. Kon dat met ons
unieke kassaprogramma? We kregen een uitnodiging
om langs te komen in Rotterdam. Met wat hulp en wat
aanpassingen in het kassaprogramma lukte het al heel
snel een echt kaartje te printen. Een kaartje inclusief
scheurstrook!
Van helemaal geen
kaartje tot barcode
In de beginperiode van Wenneker Cinema
- toen we nog Filmclub Schiedam heet
ten - betaalde iedere bezoeker bij bin
nenkomst de prijs van het bioscoopkaartje.
Een kaartje kreeg hij niet: de bezoeker
mocht na betaling de zaal in. Was je bin
nen, dan had je betaald. Hoe simpel kan
het zijn? Bij een populaire voorstelling
hadden we eigenlijk geen flauw idee hoe
veel personen er binnen waren. Zolang er
plek was, lieten we bezoekers binnen. Alle
stoelen waren bezet. Ook de barkrukken
zaten vol. Dan maar op het ‘muurtje’ bij de
bar. Altijd goed voor twee prima zitplaat
sen met goed zicht op het doek.
id
cd
