ners aan boord te krijgen, maar ook om de omwonen
den enthousiast te krijgen. Ambtelijk werd geadvi
seerd om een avond te organiseren waar ambtenaren
uit zouden leggen wat de bedoeling was. Maar ik
wilde zelf ook aan de Branderspoortbewoners kunnen
uitleggen was de bedoeling was. Uiteraard was de
scepsis groot. Des te groter de opluchting toen bleek
dat het idee wel degelijk op steun kon rekenen. En
uiteindelijk op veel enthousiasme, zeker ook van de
beoogde huurders.
Intern werd projectleider Ruud de Graaf aangesteld
die met veel precisie te werk ging. Het plan werd
steeds realistischer en, belangrijker nog, financieel
haalbaar geacht. Voor zeven miljoen euro, wat inclu
sief de aanschafwaarde van het pand van ruim een
miljoen was, kon het Wennekerpand realiteit worden.
Daarvan kon bijna de helft betaald worden uit geld
van het Fonds SV en de ISV-middelen. Voor dat laatste
was echter snel een besluit van de gemeenteraad
nodig.
Begin 2010 was de eer aan Henk Holmer om de eerste
paal te slaan. Henk en zijn vrouw Bep waren zeer
verbonden aan De Teerstoof en al sinds het begin
waren zij inwonend beheerders. Ook zij waren al
verhuisd naar een appartement boven het pand aan
de Boterstraat waar het Glascentrum uit was vertrok
ken. Daar was nu ook tijdelijk de Artotheek gevestigd,
dat ik destijds nog samen met mijn tweejarige zoon
David heb geopend. Het was ook met David dat ik in
april 2011 één van de laatste voorstellingen van het
Filmhuis bijwoonde. Met veel nostalgische gevoelens,
maar blij dat ook hij de sfeer van het oude pand had
mogen proeven.
De tegenstemmer
De raad was kritisch en stelde tientallen vragen die
ambtelijk keurig beantwoord werden. Het raadsde-
bat was intensief en uiteindelijk stemde één raadslid
tegen. Binnenstadsbewoner en enig raadslid van
Gemeentebelangen Schiedam, Andreas Rose, zag veel
liever een parkeergarage in het pand en had er weinig
geloof in dat de exploitatie rond te krijgen was. Hoe
zeer ik hoopte ook hem te kunnen overtuigen, dat
lukte niet.
Opening
In mei 2011 opende het Wennekerpand de deuren en
mocht ik symbolisch sleutels uitdelen aan alle nieuwe
bewoners. Wat ooit begonnen was als een resultaat
van een chocolademelkoverleg was binnen een aan
tal jaren realiteit geworden. Een kleinere zaal voor
permanent gebruik van het Filmhuis, een grotere
zaal waar ook het Theater aan de Schie gebruik van
maakte, een ruimte voor de Artotheek (en uitein
delijk domicilie voor De Kleine Ambassade), ruimtes
voor het Jeugdtheater, een dansschool en ateliers. De
laatste ruimtes werden daar tot mijn spijt uiteindelijk
niet voor gebruikt en ik kon daar ook weinig invloed
op uitoefenen. Eind augustus trad het gehele college
namelijk af vanwege de affaire rond burgemeester
Verver. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
Na het beëindigen van mijn raadslidmaatschap in
2014 kon ik toch nog een rol spelen voor het Filmhuis
als opvolger van voorzitter Gerard Sparla. Veertig
jaar na het oprichten van het Filmhuis is de club nog
steeds springlevend, niet in de laatste plaats door
het enthousiasme van vrijwilligers en bezoekers. En
een pand dat nog zeker de komende veertig jaar mee
moet kunnen gaan.
Afbeelding 10
Alle bewoners van het Wen
nekerpand. Foto: Jan van
der Ploeg.
CM
CM
s
b)
Lu
Ci.
UJ
I
