i N DE GROTE
KERK stroomt
het licht door de glas-
in-lood-ramen weer in
volle glorie over de
eikenhouten kerkbanken,
die sedert de December
maand van het jaar 1948
weer het schip van dit
Godshuis vullen. Met
de restauratic van zijn
oudste, uit de veertiende
eeuw daterende kerkge
bouw, kreeg Schiedam
een kostbare erfenis van
het verleden terugge
schonken.
Symbool van de Schie-
damse Gemeenschap was
door de eeuwen heen de
Grote of St. Janskerk,
tussen de muren waarvan
het Schicdamsc leven,
zoals dat door de tijden
heen beroerd werd door
invloeden van buitenaf
en van binnenuit, zijn afspiegeling vond.
De kerk zag veel. Toen zij er kwam, was aan de Schic-
Dam nog nauw een stad gevormd. Van hoog boven de
lage huizen van de stad uit, zag de Grote Kerk het leven
zich van de Middeleeuwen spoeden naar onze tijden, zag
de haringvangst en zeevaart tot grote bloei komen en
weer ten onder gaan, de eerste branders zich vestigen aan
de boorden van de Schie, vanuit het verre Duitsland en
Brabant en veel later kon alleen de St. Janstoren aan de
oevers van de Maas nog waarnemen hoe machtige scheeps
werven daar hun dokken en kranen plaatsten.
Steeds sneller groeit Schiedam naar buiten uit, ver van
de kerk vandaan, maar in het hartje van de oude binnen
stad mogen wij weten de hernieuwde Grote Kerk, die de
Schiedammers van weleer onder zo moeilijke omstandig
heden bouwden als blijk van hun geloofs- en gemeenschaps
zin en die onze tijd als blijvend symbool van de stedelijke
eenheid deed hernieuwen.
!3
<1
