175 jaar
vn
Het is de meeste Schiedammers
zullen het wel reeds weten in 1950
675 jaar geleden sinds onze stad, toen
nog maar een klein, zij het een zeer
nijver dorpje, uit de handen van gravin
Alcide stadsrechten ontving, rechten
die toendertijd hoog werden aange
slagen en waarvan o.m. de practische
betekenis was, dat Schiedam zijn eigen
bestuur en rechtspraak kreeg en dus
niet meer rechtstreeks onder het land
recht ressorteerde.
Het betekende dus wel iets en zo
mag het dan ook niet verbazen, dat
het Bestuur der Schicdamsc Gemeen
schap meende, dat dit feit toch wel een
passende herdenking waard was, tot
welker voorbereiding enige tijd terug
dan ook besloten werd.
Inmiddels zijn aan dit onderwerp
heel wat vergaderingen en besprekin
gen gewijd, met als resultaat dat de
feestelijkheden al reeds een min of
meer concrete vorm hebben aangeno
men en dat een en ander, zoals dat
in journalistieke taal heet, thans voor
publicatie kan worden vrijgegeven.
In grote lijnen komen de plannen
op het volgende neer:
Doordrongen van de grote bete
kenis van een feestviering op een tijd
stip, waarop elders weinig of niets aan
de hand is, waardoor bij een goede
opzet kan worden rekening gehouden
met een druk bezoek uit verre omtrek,
.gfZfUigf strateneen lust voor het
oog,
heeft het Bestuur gemeend goed te
doen de diverse festiviteiten over een
gehele week te verdelen en deze,
waar een grootse verlichting een inte
grerend deel van de feestviering zal
uitmaken, in het begin van September
te projecteren. Overdag voor zover
dit althans mogelijk is en vooral
in de vooravond zullen dan allerlei
demonstraties op sportgebied plaats
hebben; de jeugd zal op aantrekkelijke
wijze voor de dag komen; er worden
pogingen in het werk gesteld om in
samenwerking met de marine of met
de luchtstrijdkrachten een attractief
een reclame-optocht behoeft niet saai
te zij"-
programma samen te stellen en ten
slotte zal er dit spreekt natuurlijk
vanzelf veel muziek zijn, dit in alle
toonaarden en tenslotte wordt gedacht
aan een toepasselijke revue in „eigen"
omgeving en aan een zeer originele
optocht.
En de verdere avond zal aan de
jolijt zijn gewijd met betrekking waar
toe inderdaad zeer grootse plannen in
de-maak zijn.--Hierover kunnen wij al
wat meer in details treden.
De bedoeling is dan, dat er een
wijde ring in de binnenstad wordt ge
legd, waarop verlichting en versiering,
beide zo feeëriek en zo fantastisch als
maar mogelijk, zullen worden gecon
centreerd. Een éénrichtingverkeer, al
thans in de avonduren, zal het mogelijk
zou de Bey van Tunis zjc^ toch nog
laten verleiden
maken een maximum aan belangstel
lenden zonder gedrang te bergen.
Mogen zij, die niet gewoon zijn te
wandelen, zich hierdoor niet laten af
schrikken: er zal n.l. voor worden ge
zorgd, dat men op de route, die zeker
niet binnen een half uur is „te doen",
zo ongeveer iedere 5 minuten even
kan uitblazen, nu eens in Oosterse,
dan weer in Westerse sfeer, doch steeds
in gepaste, stemmingsvolle omgeving.
Laten wij even aannemen, dat wij
als Rotterdammers hier tijdens de fes
tiviteiten een avond willen doorbren
gen. Op de Koemarkt duiken wij dan
al in het feestgewoel en zeker niet op
een der minst gezellige plaatsen, waar
toe ons stadscentrum ook normaal al
behoort.
Wij wandelen de brede Brocrsvest
af, die, als entrée fungerend, reeds een
zware taak te ven ullcn zal hebben en
navenant getooid zal zijn.
Het duurt wel even voordat wij de
Kerkstraat indraaien: het is n.l. het
plan op het koolas en rond de oude
Ruïne iets van oud-Schiedam te laten
herleven, inclusief allerlei oude gebrui
ken. Wie plannen heeft of afspreekt in
een uurtje weer op de Koemarkt terug
te zijn, heeft goede kans hier reeds
te stranden.
Als wij dan ook de Kerkstraat door
wandelen, hebben wij reeds iets achter
de rug. Maar dat mag ons niet be
letten om 10 minuten te toeven op de
plaats, vanwaar men de mooiste blik
heeft op de juist gerestaureerde Grote
of St. janskerk, nu in flood-light ba
dend. Even verder is het het aardige
Stadhuis dat de aandacht vraagt. Even
maar, want er is nog zoveel. Nu voor
zichtig, neen dames, niet omdat wij
in de Ooicvaarssteeg verzeild raken,
maar meer omdat de Oude Sluis,
die daarna aan de beurt is, maar smal is.
U begrijpt al, dat nu het Zakken-
20