175 jaar vn Het is de meeste Schiedammers zullen het wel reeds weten in 1950 675 jaar geleden sinds onze stad, toen nog maar een klein, zij het een zeer nijver dorpje, uit de handen van gravin Alcide stadsrechten ontving, rechten die toendertijd hoog werden aange slagen en waarvan o.m. de practische betekenis was, dat Schiedam zijn eigen bestuur en rechtspraak kreeg en dus niet meer rechtstreeks onder het land recht ressorteerde. Het betekende dus wel iets en zo mag het dan ook niet verbazen, dat het Bestuur der Schicdamsc Gemeen schap meende, dat dit feit toch wel een passende herdenking waard was, tot welker voorbereiding enige tijd terug dan ook besloten werd. Inmiddels zijn aan dit onderwerp heel wat vergaderingen en besprekin gen gewijd, met als resultaat dat de feestelijkheden al reeds een min of meer concrete vorm hebben aangeno men en dat een en ander, zoals dat in journalistieke taal heet, thans voor publicatie kan worden vrijgegeven. In grote lijnen komen de plannen op het volgende neer: Doordrongen van de grote bete kenis van een feestviering op een tijd stip, waarop elders weinig of niets aan de hand is, waardoor bij een goede opzet kan worden rekening gehouden met een druk bezoek uit verre omtrek, .gfZfUigf strateneen lust voor het oog, heeft het Bestuur gemeend goed te doen de diverse festiviteiten over een gehele week te verdelen en deze, waar een grootse verlichting een inte grerend deel van de feestviering zal uitmaken, in het begin van September te projecteren. Overdag voor zover dit althans mogelijk is en vooral in de vooravond zullen dan allerlei demonstraties op sportgebied plaats hebben; de jeugd zal op aantrekkelijke wijze voor de dag komen; er worden pogingen in het werk gesteld om in samenwerking met de marine of met de luchtstrijdkrachten een attractief een reclame-optocht behoeft niet saai te zij"- programma samen te stellen en ten slotte zal er dit spreekt natuurlijk vanzelf veel muziek zijn, dit in alle toonaarden en tenslotte wordt gedacht aan een toepasselijke revue in „eigen" omgeving en aan een zeer originele optocht. En de verdere avond zal aan de jolijt zijn gewijd met betrekking waar toe inderdaad zeer grootse plannen in de-maak zijn.--Hierover kunnen wij al wat meer in details treden. De bedoeling is dan, dat er een wijde ring in de binnenstad wordt ge legd, waarop verlichting en versiering, beide zo feeëriek en zo fantastisch als maar mogelijk, zullen worden gecon centreerd. Een éénrichtingverkeer, al thans in de avonduren, zal het mogelijk zou de Bey van Tunis zjc^ toch nog laten verleiden maken een maximum aan belangstel lenden zonder gedrang te bergen. Mogen zij, die niet gewoon zijn te wandelen, zich hierdoor niet laten af schrikken: er zal n.l. voor worden ge zorgd, dat men op de route, die zeker niet binnen een half uur is „te doen", zo ongeveer iedere 5 minuten even kan uitblazen, nu eens in Oosterse, dan weer in Westerse sfeer, doch steeds in gepaste, stemmingsvolle omgeving. Laten wij even aannemen, dat wij als Rotterdammers hier tijdens de fes tiviteiten een avond willen doorbren gen. Op de Koemarkt duiken wij dan al in het feestgewoel en zeker niet op een der minst gezellige plaatsen, waar toe ons stadscentrum ook normaal al behoort. Wij wandelen de brede Brocrsvest af, die, als entrée fungerend, reeds een zware taak te ven ullcn zal hebben en navenant getooid zal zijn. Het duurt wel even voordat wij de Kerkstraat indraaien: het is n.l. het plan op het koolas en rond de oude Ruïne iets van oud-Schiedam te laten herleven, inclusief allerlei oude gebrui ken. Wie plannen heeft of afspreekt in een uurtje weer op de Koemarkt terug te zijn, heeft goede kans hier reeds te stranden. Als wij dan ook de Kerkstraat door wandelen, hebben wij reeds iets achter de rug. Maar dat mag ons niet be letten om 10 minuten te toeven op de plaats, vanwaar men de mooiste blik heeft op de juist gerestaureerde Grote of St. janskerk, nu in flood-light ba dend. Even verder is het het aardige Stadhuis dat de aandacht vraagt. Even maar, want er is nog zoveel. Nu voor zichtig, neen dames, niet omdat wij in de Ooicvaarssteeg verzeild raken, maar meer omdat de Oude Sluis, die daarna aan de beurt is, maar smal is. U begrijpt al, dat nu het Zakken- 20

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1949 | | pagina 4