dragershuisje uw aandacht vraagt. Hier is de oude tijd herleefd: het „smakken" is weer aan de orde van de dag en u bent minstens weer 10 minuten kwijt. Voort gaat het weer. U hebt dorst gekregen? Geen nood, de Beurs ziet er normaal niet zo aantrekkelijk uit, maar begin September 1950 zult u er wel anders over denken. Men fluistert, dat de een of andere Tunesische Bcy hierin zijn intrek zal nemen, maar dat geloven we zelf niet. Toch moogt u hiervoor wel minstens een half uur op uw begroting uittrekken. Gesterkt gaat u verder: vóór u een feeëriek verlichte Lange Haven, rechts de Korte Haven, daarvoor weinig onderdoend. Op de plaats waar een maal de Vismarkt stond, krijgt u ge legenheid al dit schoons nog eens rustig zittend te bekijken. Wellicht ook van hieruit tevens per boot, waarbij gezorgd zal worden, dat de sfeer niet verloren gaat. Weer gaat het verder. Via de Appcl- Samba bier, Samba daar. markt maken wc even een uitstapje naar de Hoogstraat, waar o.m. het Stedelijk Museum, gevestigd in het oude, gerestaureerde gasthuis, een be zoek meer dan waard is (wie praat er nu nog van Zwart Schiedam?). Wij vervolgen onze weg langs de Lange Haven en zouden ons in Am sterdam kunnen wanen. Daar doemt de Koemarkt weer op, maar we hebben er nog geenszins ge noeg van en slaan rechtsaf. Rechts van ons, op de plaats waar eens het postkantoor stond, klinkt de vrolijk ste muziek: ook hier gelegenheid om de dorst te lessen, alweer in speciale sfeer. En links baadt de Plantage zich in een zee van licht. Ook daar zal het zonder twijfel heel druk zijn, als de plannen van het Bestuur, warempel niet gering, doorgang vinden, wat niet zo onwaarschijnlijk lijkt. Doch daar over moeten wij nog in alle talen zwij gen. Als ingewijden kunnen wij er alleen dit van zeggen: als dat doorgaat zijn we er niet helemaal zeker van, dat u de laatste tram naar Rotterdam zult halen. Doch wat maakt dat eigen lijk uit: dan wandelt u terug! Want als wij in Schiedam feestvieren, en zeker als het is bij zo'n gelegenheid, dan doen wij het goed en dan laten wij een ieder in onze vreugde delen; en misschien bekomt u dan een wan deling beter, dat een schommelende tram! Voor ditmaal willen wij het hierbij laten. Weliswaar werden reeds voor de verschillende, laten wij het noemen „rustpunten", in de stad allerlei sug gesties, waaronder zeer aardige, voor gesteld, doch wij willen deze liever nog een ogenblik in petto houden, omdat het niet onmogelijk is, dat hier voor nog betere idcecn naar voren komen, waarbij wij gaarne de hulp van onze lezers inroepen. Het zou n.l. alles waard zijn wan neer we met werkelijk originele ideeën voor de dag konden komen. Zeker, het doen herleven van een oude stad, een Oosters café, het bekende Ober Bayern, het zijn allesuggesties, die, als zij goed worden uitgewerkt, zeker in de smaak vallen en dus publiek trekken. Maar al zoveel steden gingen ons in dit opzicht voor en daarbij moeten wij niet vergeten, dat ook Rotterdam zijn festiviteiten heeft in 1950, wat een voordcel is, als wij iets bijzonders kunnen brengen, maar een nadeel als wij het minder doen. Wij voor ons zien een mogelijkheid in-en dan ook de grote wenselijkheid van - een opzet, waarbij door al het avondvermaak in Schiedam een be paalde draad loopt, die overal en in alles teruggevonden wordt, dus zowel in de uitmonstering van de diverse pleisterplaatsen alsook in wat daar wordt geboden, zodat het publiek automatisch geleid wordt en dus de neiging krijgt vooral niets over te moeten slaan. Wij kregen dit idee toen wij een ge- illustrccrde beschrijving lazen van het a.s., door Carel Bricls geregistreerde Stadionspel „Wie wint de pot" (Gan zenbord); een soortgelijke gedachte lijkt ons ook uit te werken tot stads- vermaak, waarbij de stadsversiering zich kan aansluiten. Waarom zouden ook in vroeger eeuwen nisi men bet gezellig te maken. wij ook op dit gebied niet eens tot nieuwe ideeën overgaan, wat zeker de nieuwsgierigheid van Nederland zal weten te prikkelen, waarvan een zeer druk bezoek dan zeker de afspiegeling zal zijn. Dit te meer, naarmate wij beter slagen. Wie komt er eens met een idee dat een bruikbaar uitgangspunt in zich bergt? Ons Algemeen Secretariaat, Nicuwstraat 12, zal het gaarne in ont vangst nemen en ons dagelijks bestuur zal een ev. dankbaar gebruik ervan maken, indien het hanteerbaar blijkt! Laten wij een voorbeeld geven. „Prikkebcen" is een aardig boek, dat iedereen kent en waarin tal van situaties voorkomen die zich bijzonder lenen vooreen fantastische uitbeelding. Denk u maar eens aan de inwendige walvis, aan het kapcllenland enz.: elke deco rateur zal daarvan watertanden. Doch er zijn wellicht andere en betere ideeën, ook commercieel bekeken. Want wat goed is, is duur en het moet goed zijn. Wc hopen er in een volgend num mer wat meer van te kunnen vertellen. .een stad, die vraagt om illuminatie 21

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1949 | | pagina 5