dragershuisje uw aandacht vraagt. Hier
is de oude tijd herleefd: het „smakken"
is weer aan de orde van de dag en u
bent minstens weer 10 minuten kwijt.
Voort gaat het weer. U hebt dorst
gekregen? Geen nood, de Beurs ziet
er normaal niet zo aantrekkelijk uit,
maar begin September 1950 zult u er
wel anders over denken. Men fluistert,
dat de een of andere Tunesische Bcy
hierin zijn intrek zal nemen, maar dat
geloven we zelf niet. Toch moogt u
hiervoor wel minstens een half uur
op uw begroting uittrekken.
Gesterkt gaat u verder: vóór u een
feeëriek verlichte Lange Haven, rechts
de Korte Haven, daarvoor weinig
onderdoend. Op de plaats waar een
maal de Vismarkt stond, krijgt u ge
legenheid al dit schoons nog eens
rustig zittend te bekijken. Wellicht ook
van hieruit tevens per boot, waarbij
gezorgd zal worden, dat de sfeer niet
verloren gaat.
Weer gaat het verder. Via de Appcl-
Samba bier, Samba daar.
markt maken wc even een uitstapje
naar de Hoogstraat, waar o.m. het
Stedelijk Museum, gevestigd in het
oude, gerestaureerde gasthuis, een be
zoek meer dan waard is (wie praat er
nu nog van Zwart Schiedam?).
Wij vervolgen onze weg langs de
Lange Haven en zouden ons in Am
sterdam kunnen wanen.
Daar doemt de Koemarkt weer op,
maar we hebben er nog geenszins ge
noeg van en slaan rechtsaf. Rechts
van ons, op de plaats waar eens het
postkantoor stond, klinkt de vrolijk
ste muziek: ook hier gelegenheid om
de dorst te lessen, alweer in speciale
sfeer.
En links baadt de Plantage zich in
een zee van licht. Ook daar zal het
zonder twijfel heel druk zijn, als de
plannen van het Bestuur, warempel
niet gering, doorgang vinden, wat niet
zo onwaarschijnlijk lijkt. Doch daar
over moeten wij nog in alle talen zwij
gen. Als ingewijden kunnen wij er
alleen dit van zeggen: als dat doorgaat
zijn we er niet helemaal zeker van,
dat u de laatste tram naar Rotterdam
zult halen. Doch wat maakt dat eigen
lijk uit: dan wandelt u terug! Want
als wij in Schiedam feestvieren, en
zeker als het is bij zo'n gelegenheid,
dan doen wij het goed en dan laten
wij een ieder in onze vreugde delen;
en misschien bekomt u dan een wan
deling beter, dat een schommelende
tram!
Voor ditmaal willen wij het hierbij
laten. Weliswaar werden reeds voor
de verschillende, laten wij het noemen
„rustpunten", in de stad allerlei sug
gesties, waaronder zeer aardige, voor
gesteld, doch wij willen deze liever
nog een ogenblik in petto houden,
omdat het niet onmogelijk is, dat hier
voor nog betere idcecn naar voren
komen, waarbij wij gaarne de hulp
van onze lezers inroepen.
Het zou n.l. alles waard zijn wan
neer we met werkelijk originele ideeën
voor de dag konden komen. Zeker,
het doen herleven van een oude stad,
een Oosters café, het bekende Ober
Bayern, het zijn allesuggesties, die,
als zij goed worden uitgewerkt, zeker
in de smaak vallen en dus publiek
trekken. Maar al zoveel steden gingen
ons in dit opzicht voor en daarbij
moeten wij niet vergeten, dat ook
Rotterdam zijn festiviteiten heeft in
1950, wat een voordcel is, als wij iets
bijzonders kunnen brengen, maar een
nadeel als wij het minder doen.
Wij voor ons zien een mogelijkheid
in-en dan ook de grote wenselijkheid
van - een opzet, waarbij door al het
avondvermaak in Schiedam een be
paalde draad loopt, die overal en in
alles teruggevonden wordt, dus zowel
in de uitmonstering van de diverse
pleisterplaatsen alsook in wat daar
wordt geboden, zodat het publiek
automatisch geleid wordt en dus de
neiging krijgt vooral niets over te
moeten slaan.
Wij kregen dit idee toen wij een ge-
illustrccrde beschrijving lazen van het
a.s., door Carel Bricls geregistreerde
Stadionspel „Wie wint de pot" (Gan
zenbord); een soortgelijke gedachte
lijkt ons ook uit te werken tot stads-
vermaak, waarbij de stadsversiering
zich kan aansluiten. Waarom zouden
ook in vroeger eeuwen nisi men bet
gezellig te maken.
wij ook op dit gebied niet eens tot
nieuwe ideeën overgaan, wat zeker
de nieuwsgierigheid van Nederland zal
weten te prikkelen, waarvan een zeer
druk bezoek dan zeker de afspiegeling
zal zijn. Dit te meer, naarmate wij
beter slagen.
Wie komt er eens met een idee dat
een bruikbaar uitgangspunt in zich
bergt? Ons Algemeen Secretariaat,
Nicuwstraat 12, zal het gaarne in ont
vangst nemen en ons dagelijks bestuur
zal een ev. dankbaar gebruik ervan
maken, indien het hanteerbaar blijkt!
Laten wij een voorbeeld geven.
„Prikkebcen" is een aardig boek, dat
iedereen kent en waarin tal van situaties
voorkomen die zich bijzonder lenen
vooreen fantastische uitbeelding. Denk
u maar eens aan de inwendige walvis,
aan het kapcllenland enz.: elke deco
rateur zal daarvan watertanden. Doch
er zijn wellicht andere en betere ideeën,
ook commercieel bekeken. Want wat
goed is, is duur en het moet goed zijn.
Wc hopen er in een volgend num
mer wat meer van te kunnen vertellen.
.een stad, die vraagt om illuminatie
21