Schiedam bouwt bruggen
Suite mélancolique
verdriet had dat kind te verduren!
Tranen met tuiten!.Janus de Draak
gaf er ook wel operettes, maar daar
mochten „wij" nog niet naar toe.
Op een interessant cultuur-verschijn
sel moet ik nog wijzen. Bij het
huis van mijnheer „Pont" stond achter
een schutting een rond houten ge
bouwtje. Daarin waren de plee-tjes....
De haakjes van de deuren waren meest
al kapot en dat gaf aanleiding tot
boeiende vergezichten. Maar het leuk
ste was: er was écn plcc-tje, daar kon
je met twee tegelijk „op". Dat was
echt „gemeenschap"
Eén grote fout kleefde aan de thcc-
Schicdam bouwt. Schiedam gaat nog
meer bouwen, dat is nu dezer dagen
bekend gemaakt door de Dienst van
Gemeentewerken. In Juli zal een aan
vang worden gemaakt met de bouw
van een nieuwe Ooicvaarsbrug over
de Schie, die het tegenwoordige karak
teristieke klapbruggetje zal gaan ver
vangen. Werkspoor in Amsterdam
voert het werk uit.
De bouw van deze nieuwe brug in
het hartje van de oude Schiedamsc
binnenstad zal het begin zijn van de
grote uitbreiding der stad in de rich
ting Kethel en de sanering van heel
de oude stad, die wordt doorsneden
met brede verbindingswegen.
Voor hiermede een aanvang kan
worden gemaakt, dient men eerst de
beschikking te hebben over goede ver
bindingswegen. De Ooievaarsbrug zal
in de eerste plaats dienen als punt,
vanwaar met de sanering wordt be
gonnen. Zo zal onder de basculebrug
reeds direct een persleiding worden
gelegd voor het nieuwe riolerings
systeem, die aansluiting zal geven van
het te bouwen gemaal in Nieuwland
met het centrale gemaal op het Mar-
coniplein. De bijna middeleeuwse toe
standen, die er op het gebied van de
riolering thans nog bestaan, worden
dan zo langzamerhand uit de weg ge
ruimd met de doorbraak, die het ge
zicht van oud-Schiedam hier radicaal
gaat veranderen. Inplaats van de nauwe
steegjes en kwalijk-riekende grachtjes
zullen er straks brede wegen komen,
waarlangs moderne woonhuizen en
winkels gaan verrijzen.
De werkzaamheden aan de Ooie-
tuin: er was geen water. Bij Pont kreeg
je het niet, bij Jan Kalt was de deur
meest gesloten; de zoon van Jan Kalt
zette soms zelfs zwakstroom op de
ijzeren deurknop. Je moest dan altijd
dat hoge zonnige pad weer op naar de
Korte Haven, waar je soms bij Bertels,
maar altijd bij Jan van Zwieten in zijn
groentenpakhuis terecht kon. Een
schat van een man; hij ruste in vrede....
Theetuin, ik moet je weer gaan ver
laten. Ik trek mijn cheviot-pofbrockjc
weer uit en mijn herinneringen ver
vagen weer in de mist van het heden.
Maar heerlijk was het; een voor
beeld van een echte „Schiedamsc Ge
meenschap".
vaarsbrug zullen ongeveer een jaar
vorderen. Direct daarna wordt een
aanvang gemaakt met de vervanging
van de Spoclingbrug bij het Over-
schieseplein. Hier gaat de brug wel
direct aansluiting geven met het nieu
we stadsgebied. Hoog over de Schie en
tegelijkertijd ook over de oude Boter-
straat zal het verkeer hier straks naar
de richting Kethel gaan. Om hier het
mooie oude stadsbeeld met het oude
Proveniershuis zo weinig mogelijk te
verminken, is een brug-viaduct ont
worpen met slanke betonnen pijlers.
Schiedam gaat bruggen bouwen
naar een nieuwe stad.
naar een nieuwe stad
51
Het moet begonnen zijn met een ooie
vaar! Zo begint ieder mensenleven;
zo begon ook het leven van Ooievaarsstecg
en Ooievaarsbrug.
Hoelang is het geleden Herinnering,
je bent als een vergeeld blad in het poëzie
album van m'n jeugd....
Hoog op het dak van het rechtse pand
langs de Ooievaarsstecg lag het grote nest.
Leeg in de wintermaanden.
Maar ieder voorjaar stond het plechtig
in de krant: de ooievaars, voorboden van
de lente, zijn weer aangekomen op hun
nest.
Als kinderen werden wc erheen gestuurd
om ze te verwelkomen en ja, daar stonden
ze, luid klepperend op hun hoge nest.
En wc zongen:
Ooievaar, lepelaar, takkendief;
breng me gauw een kindjelief.
En we moesten maar goed kijken, had
moeder gezegd, of ze geen pakje in hun
bek hadden, want zó in een pakje werden
de kindertjes door de ooievaars via de
schoorsteen in huis gebracht en misschien,
misschien, was er ook wel eentje voor
ons bij.
En 't kwam telkens weer uit ook, een
broertje of een zusje, was het niet bij ons,
dan toch bij vergissing bij een van onze
buren. Wonderlijk, die ooievaars!
In 't najaar was dan de hele familie
want ze zorgden er ook nog voor dat ze
zelf kleintjes kregen plotseling ver
trokken.... naar de Nijl in Egypte.
Maar één voorjaar zijn ze niet terug
gekomen: het nest bleef leeg. Toen is
tevens het doemvonnis uitgesproken over
Ooievaarsstecg en Ooievaarsbrug. Ze had
den geen zin meer.
En nu gaat dat vonnis voltrokken wor
den! De slopers komen, maar een stukje
poézie verdwijnt. En wat er na komt is
stroef en zakelijk proza.
Melancholie der verzonken jaren....
Alleen de naam zal blijven en de herinnering:
een vergeeld blad in het poëzie album van
m'n jeugd.
