cultureel CENTRUM
De roman van een zorgvuldig voorbereid en lang gekoesterd plan, dat
aanvankelijk op ongebruikelijke wijze en ernstig toegetakeld aan de
openbaarheid werd prijsgegeven, maar dat thans, de gevolgen hiervan
te boven, aantrekkelijker dan ooit, voor U ligt.
Hoe bet plan ontstond en %icb
tegen de verdrukking in ont
wikkelde
HET mag dan over het algemeen
als een schrale troost worden
beschouwd, wanneer iemand
eerst na zijn dood beroemd wordt,
het is toch zeker nog aanzienlijk pijn
lijker wanneer men, nog vóórdat men
geboren is, al verguisd en afgekraakt is.
Dat is zo ongeveer de positie,
waarin ons Cultureel Centrum zich
nog op dit moment bevindt: nog
voordat er iets van de plannen,
anders dan bij geruchte en dus uiterst
onvolledig, bekend was, is de opzet
al gevonnist: het zou nooit iets worden
en het enige practische gevolg zou
dan zijn, dat wij ten eeuwigen dage
met een zwaar gehavende Plantage
zouden zitten.
Natuurlijk zijn er altijd twee kanten
aan een zaak en het komt ook wel
voor, dat er cén partij is, die iets,
dat zij heel graag wil volbrengen,
zonder aanzien des persoons wenst
door te drijven.
Wie echter reeds kennis maakte
met de wijze van werken van Bestuurs
raad en Dagelijks Bestuur van de
Gemeenschap, die zal zich niet zo
snel laten alarmeren, want die weet,
dat dit geen colleges van doordrijvers
zijn en die weet ook, dat deze niet
voor de dag zullen komen met on
voldragen plannen, die met één penne-
Dit is bet antwoord aan ben, die meenden, dat er practiscb geen Plantage meer %ou
bestaan, indien de plannen van de Gemeenschap doorgang gouden vinden. U %iet bet,
ort^e aanspraken -^ijn nogal bescheiden: De Plantage is thans 27000 M% groot,
waarvan bet Cult. Centrum slechts 2000 M* in beslag %al nemen, waarbij er nog
voor wordt gewaakt, dat geen boom te veel sneuvelt....
dat wij de plannen niet eerder uit d-
docken deden.
Dit was echter om verschillende
redenen ongewenst. Wij gaven er dan
ook de voorkeur aan om de plannen
op regelmatige wijze, d.w.z. door in
diening bij de Gemeenteraad, die
daaraan zijn goedkeuring moet hech
ten, bekend te maken op een moment
dat deze plannen, zoals dat met een
vakterm heet, „rond" genoemd kon
den worden.
Toen echter het z.g. Tuinlaan-
Comité, dat er natuurlijk allerminst
belang in meende te zien om dit
zwaai zijn te torpederen, ook al
zouden zich hierachter 5.000 mensen
scharen. Want die zijn dan nog slechter
ingelicht dan de initiatiefnemers zelf
of zij hebben andere motieven. Het
geen voor ons en voor de houding
die wij hiertegenover hebben in te
nemen, geen verschil maakt.
Wij schreven reeds eerder, dat het
achteraf bekeken jammer is geweest,
74