m
In en om de emeenschap
Kroniek van Schiedams leven
MOGEN wc deze maandkronick
van October 1949 beginnen met
een plof? Het was er eigenlijk niet een,
maar een hele serie, die dagelijks aan
de Marconistraat de boel op stelten
zette. Vaak kondigt zoiets lawaaierigs
het begin aan van een zwaar karwei,
maar hier betekende het het einde van
de werkzaamheden voor de onder
bouw van het centrale rioolgemaal,
dat voor het einde van het volgend
jaar geheel gereed zal zijn om het werk
van het oude rioolgemaal over te
nemen. Dan eerst zal Schiedam met
vaste hand de sanering van het oudste
stadsdeel achter de Schie kunnen be
ginnen. Om nog even op die ploffen
terug te komen, die werden veroor
zaakt door het laten springen van de
tot dusverre in de bouwwereld unieke
betonnen ring, die er voor zorg droeg,
dat door het heien van de betonpalen
tot op een diepte van meer dan twintig
meter in de moerassige grond, de hui
zen in de omtrek niet gingen „glijden".
OP een Zaterdagmorgen zijn we naar
de Schoolstraat getrokken om
er de ingebruikneming van de eerste
Finse school in Schiedam mee te maken.
Nadat Deken Reyncn van Schiedam de
plechtige inwijding had verricht, zijn
wc gedwaald door de gangen en loka
len en zijn er nog even neergestreken
om er tevergeefs in de banken de sfeer
van vroeger weer op te roepen. We
zijn tot de ontdekking gekomen, dat
we er te (on-)wijs voor waren gewor
den. Op gewone stoelen zijn we daar
om maar weer gaan zitten luisteren
naar de speeches van enkele officiële
personen, die allen hun blijdschap er
over uitspraken, dat het Schiedamse
onderwijs zich op deze wijze uit de
ergste nood kan houden. Onder hen
bevond zich de nieuwe wethouder van
Onderwijs, de heer H. Sabel, die er
in deze hoedanigheid zijn maiden
speech hield.
onbekende is, een huldiging werd be
reid ter gelegenheid van zijn zeven
tigste verjaardag, stierf een Schiedam
mer, wiens naam misschien niet zover
weg heeft geklonken, maar die toch
een ruime plaats in de harten van veel
stadgenoten had. Oud-hoofdagent
Meyer beter bekend als „opa"
Meyer is niet meer. Als een bijna
legendarische figuur met zijn lange
baard, zal hij bij velen blijven voort
leven als het symbool van een Schie
dam, dat was en dat nimmer zal weer
keren.
In de figuur van de zeventigjarige
Piet de Bruyn mochten velen tijdens
een bijeenkomst in het Volksgebouw
aan de Tuinlaan de man huldigen, die
als voortrekker van het socialisme in de
eerste jaren na de eeuwwisseling werk
zaam was in Schiedam en Vlaardingen.
Als wethouder van Schiedam en lid
van Gedeputeerde Staten hebben ook
de mensen, die in de heer de Bruin
niet in de eerste plaats de baanbreker
voor een nieuwe levensbeschouwing
wilden zien, hem leren kennen als een
man van formaat. Daarom deed deze
algemene huldiging goed, omdat de
gemeenschap in al haar geledingen
toonde, dat zij dat, wat de zeventig
jarige ten bate van onze gemeenschap
verrichtte, op de juiste waarde heeft
weten te schatten.
BLIJDSCHAP en droefenis kunnen
soms zo dicht bij elkaar liggen.
Vlak voordat een stadgenoot, die ook
verder in het land voor velen lang geen
OVER gcmccnschapswerk en jubilea
is nog wel het een en ander te ver
melden, want na een wel zeer sobere
en weinig tot de buitenwereld spreken
de herdenking van het dertigjarig be
staan van het gemeente-ziekenhuis aan
de Nassaulaan trok het tachtigjarig-
bestaan van de Schiedamse R.H.B.S.
en het feit, dat het Stedelijk Museum
een halve eeuw oud was, aller aan
dacht. De opening van de jubileumten
toonstelling was in staat meer bezoe
kers te trekken, dan anders in vele
malen opening niet bij elkaar gebracht
kunnen worden. Het was een verblij
dend gezicht. De burgemeester heeft er
de vijftig jaren geschiedenis opgehaald
en verteld hoe de belangstelling voor
het museum altijd maar miniem was
in Schiedam. Gelukkig is er een kente
ring in het getij gekomen. Langzaam
maar zeker krijgen we nu werkelijk
Hoofdkantoor
Schiedam
Tuinlaan 10
kantoor
Coolsingel 75
Rotterdam
I32