dagen van óchooljoiijt! ccn „museum". Het begin van de mogelijkheid daartoe bood de restau ratic van de rechtervleugel van het oude St. Jacobsgasthuis aan de Hoog straat. Als we Mr. Peck mochten ge loven, krijgen we nog volgend jaar de linkervleugel van het gebouw ook nog geheel gerestaureerd te zien, zodat tentoonstellingen niet meer een expo sitieruimte vereisen, waarvoor het halve museum bijna moet worden leeg geruimd. ALS een smet op het schild van de gemeentelijke zelfstandigheid heb ben we het gevoeld, dat het Rotter damse gemeente-archief een tentoon stelling inrichtte van tekeningen van Herman C. A. Paradies. Niet omdat die tekeningen van de Schiedammer Paradics waren en toevallig het oude Schicdamsc stadsdeel achter de Schie tot onderwerp hadden, maar wel, omdat deze tekeningen zijn vervaar digd in opdracht van de gemeente Rotterdam, die er haar topografische verzameling mee verrijkte. Het Schie- damsc archief bezit niet een zo'n teke ning, omdat men in het verleden en het heden het nut en de noodzaak van ccn dergelijke verzameling niet inzag. Het was met een dubbel bloedend hart, dat wc de interessante expositie hebben bekeken, want Paradics blijkt niet alleen een uitstekend topografisch tekenaar, doch is in de eerste plaats ccn kunstenaar, die in iedere tekening zijn liefde voor de oude stad heeft weten te geven. WE hebben lange jaren geleden ook wel eens zitten vissen aan de waterkant. Van de vissen, die we vaak niet vingen, is ons weinig bijgebleven, maar wel herinneren we ons de prachtige ochtenden, die wc daar in het wijde boerenland door brachten. Geen wonder dus, dat we met plezier de receptie van de henge- laarsvereniging „De Amateur" bij woonden en daar met welgevallen hoorden, dat de erkenning van de hengelsport als een echte sport, meer en meer doorbreekt. Schiedam telt talrijke hengclaarsvercnigingen, die vele honderden hengelaars als leden hebben. In hun midden herdacht „De Amateur" het 35-jarig bestaan. Het is ccn hengclaarsfestijn geworden, waar aan men nog menige mooie herinnering zal bewaren. TACHTIG JAAK SC' LH. Want deftig wei kunnen wij kijken, En wijsen vervelend ook, doen, Maar van binnen, ocb, even prettig En dwaas nog sfjn wij als toen. (Uit „Reünie" van Piet Paaltjcns) ERGENS in het gedenkboek van de Schiedamse R.H.B.S., die dit jaar welgeteld tachtig jaren oud is, staat geschreven, dat de enige en directe aanleiding tot de oprichting van ccn H.B.S. in Schiedam was, de wet van Thorbcckc op het Middelbaar Onder wijs, die in 1863 van kracht werd. Eerlijk gezegd, is onze sympathie voor deze staatsman, die ons uit de geschie denisboekjes reeds steeds op zo harte lijke wijze tegemoetkwam, nog aan merkelijk groter geworden. Simpel ge steld was het immers zo, dat we het dus aan Thorbecke hebben te danken, dat eerbiedwaardige vaderlanders, die in het leven reeds alleszins zijn geslaagd en ccn of andere opvallende stunt niet meer van node hebben, zich op ccn Octobermiddag overgaven aan het voetbalspel en dat, niettegenstaande het pijpestclcn regende, de dokter nu haantje de voorste was om tegen alle regels der gezondheidsleer in te gaan. „Wc gaan voetballen" was er voor de wedstrijd duidelijk gezegd, maar de leraren hadden, gewoonte getrouw, op merkingen naast zich neergelegd. Met de vreemdste attributen en kleurig uit gedost in de allerdwaaste creaties, toonden zij zich op Boshoek met z'n elven, om er roemloos, maar met de lachers op hun hand, onder te gaan tegen het stelletje potige en gans niet meer eerbiedwaardige reünisten. De middag daarna de voetbal wedstrijd was er klaarblijkelijk geweest om de spieren wat losser te maken kon er een fikse wandeling door de stad worden gemaakt, die alleen de lieve jeugd al huppelend en hossend volbracht achter de stevig marcherende laarzen van het muziekcorps van de Schiedamse politic. Onder ons.dokter Die vriendelijke ontvang !t de aula van het oude St. Jacobsgasthuis moet wel flink hebben doorgewerkt, want 's avonds, bij de opvoering van de schoolrcvuc zat de reünie-stemming er al vlug in. Waar al die nieuwe ge zichten steeds weer vandaan komen bij zo'n feest zal wel immer ccn raadsel blijven, maar zij konden slechts de uitgelaten feeststemming verhogen. En wie zou niet van het begin tot eind geboeid zijn door het schoolbccld op de planken, waarin mevr. Buyser-van toen trok men door de stad. de Revue-herinneringen aan vroeger dagen.. Deventer op zo artistieke wijze tachtig jaren had verweven. Van de planken naar de banken is het gegaan en er was niemand, die er over mopperde. Integendeel, de klassen puilden uit van de „leerlingen", die ook in hun gevorderd leerlingschap nog geen schijn van kans kregen, zelfs niet buiten het lesrooster om. De gram van een verloren voetbalwedstrijd werd rijkelijk ingehaald. In zo'n reünistenstemming van de bovenste plank is er verder nog gere cipieerd met wachtende auto's uit alle windstreken voor de deur, gedineerd en gedanst, al of niet gccostumecrd. Ze hebben zich weer verspreid, de oud-leerlingen van de Schiedamse H.B.S., maar naast hun herinneringen aan de oude schooltijd zullen ze mee dragen de heugenis aan ccn vierdaags herdenkingsfeest in het Schiedam van 1949, toen hun oude school in de stad van hun jeugd nog eens in staat bleek de harten te openen en in een sfeer van wederkerige vriendschap te doen herleven de dagen van vroeger. Het was zo'n goed, echt feest. Omar Hen Ali Doctor Kampman

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1949 | | pagina 13