157
I
Van boven naar beneden:
De deegmachines mengen bel meelbet water, het gout
en de gist tot een gelijkmatig deeg.
In de automatische af weegmachines wordt bet deeg ver
deeld in klompjes van 900gram, die regelmatig op bet juiste
gewicht w orden gecontroleerd en dan tot bollen worden ge
vormd om in de rijskast te verdw ijnen voor de tweede rijs.
De opmaakmacbine geeft de deegpol de vorm van bet
brood. De vorm wordt nog even gefatsoeneerd. Dan
gaat bet deeg in de bussen.
Het brooddeeg verdwijnt in de moderne gas-ketting-
oven. Na een half uur komt bet er, gebakken, uit.
De „baas" controleert het brood, nadat het de oven
beeft verlaten.
wonc broden. Maar de speciale bewerking, die
deze broodsoorten moeten ondergaan, passen
niet in het lopcndc-band systeem. Een aparte
afdeling is daarvoor ingericht, waar brood
soorten met de hand worden gevormd, met uit
zondering van de puntbroodjes, die machinaal
worden gemodelleerd. En deze speciale soorten
worden gebakken in twee drie-dubbele Bako-
hcet-watcr-ovcns, ovens met elk drie vloeren.
Het daarin gebakken brood gaat weer via een
transportband naar het magazijn.
Nu zal men zich wellicht afvragen, waarom
stukjes deeg van 900 gram worden afgewogen,
terwijl een brood 800 gram weegt. Dat komt,
omdat brood inbakt. Van 900 gram deeg ontstaat
door het bakken een brood van 800 gram.
Ongetwijfeld hebt gij wel eens in de dagblad-
verslagen over Kantongerecht-zittingen gelezen,
dat bakkers werden veroordeeld, omdat hun bro
den te weinig droge stoffen bevatten. De Waren
wet is niet mis en eist, dat men voor het geld,
dat men voor 800 gram brood moet neertellen,
ook inderdaad 800 gram ontvangt. Ambtenaren
controleren dat regelmatig en wee de bakker,
die te licht brood aflevert.
De firma Vlug controleert zelf regelmatig, of
het brood voldoende droge stof bevat. Zij bezit
daarvoor een apparaat, uitgevonden door de
heer M. Vlug Jr., waarmede men dit in korte
tijd kan constateren.
Het brood van tegenwoordig bezit nog niet
de kwaliteit van het brood van vóór de oorlog.
Dat komt, omdat de meelfabrieken nog steeds ge
bonden zijn aan nauwkeurig vastgestelde voor
schriften omtrent uitmaling en bijmenging,
waardoor het brood nog niet op het voor
oorlogse peil is. Als de bakkers van vóór 1940
echter dit meel hadden moeten verwerken, hadden
zij niet die kwaliteit brood kunnen afleveren
als thans het geval is. Dat de kwaliteit, gezien
de samenstelling van het meel, zo uitstekend is,
is te danken aan een groot vakmanschap, aan de
voorlichting van het Station voor bakkerij en
maalderij te Wagcningcn, dat de bakkers heeft
geleerd, met de beschikbare grondstoffen de beste
resultaten te bereiken, en aan de moderne outil
lage, die zo'n grote rol speelt.