E2)e bruggen^
91
7ELE bruggen bezit Schiedam en
even talrijk in aantal zijn zij als in
veelheid van voorkomen. We
kennen de brug, die gehoorzaamt aan de
druk op de knop en dan haar gewicht
van vele tientallen tonnen over de ande
re zijde van debalans gooit om de brede
onderkant van het wegdek te laten
zien aan de altijd weer mopperende
menigte achter de gesloten bomen.
Zo'n brug heeft weinig vriendelijks
meer in aanzien; efficiency straalt
af van haar zichtbare uiterlijk en
wij, mensen van onze dagen, merken
haar dan ook nauwelijks op.
Draaibruggen zijn er door de hele
stad te vinden en menigmaal per dag
buigen brugwachters zich voorover
om in gestage rondgang de verbinding
tussen de wallekanten te verbreken
en weer te herstellen. Nog steeds
neemt via de waterwegen van Schie
dam menig schipper zijn koers.
Twee van die oude klapbruggetjes
zijn er ook. Als een speelse borduur
werkster sierde de ijzerwerker, die ze
schiep, de ranke opstanden in de bo
gen met uitwaaierende figuren en
waar zijn rozetten geen plaats meer
vonden, maakte de licht glooiende
lijn van de kettingen het wel af. Iet
wat terzijde van de drukke scheep
vaart zijn zij Hun water blijven over
spannen en het is wel zeker, dat ze
het zullen blijven doen, want met de
huizen en de haven vormen zij een
stadsbeeld, dat zelfs de ontwerpers
van een nieuwe stad kon bekoren.
Zo heel stil kan zo'n tjalk komen
glijden over het water van de Schie
of Buitenhaven naar de Lange Haven,
die zonder de gordel van groen op
de wallekanten toch niets van haar
schoonheid heeft ingeboet. Tussen
de statige behuizingen van wie eens
Schiedam beheersten, kletteren dan
de kettingen van de brug bij Appel
markt of Korte Haven. Zwaar hangen
de lijven van de mannen ter weers
zijden en terwijl de neus van het
schip zich richt tussen de palen,
zwaaien de kleppen open. Geen
andere kracht komt er aan te
pas dan die van de trekkende
mannen. Zowel in rust als in haar
werkzaamheid is de klapbrug van
een schoonheid, die men lang in de
herinnering aan Schiedam kan mee
dragen
