Het maken van capsules
-
-=*
Be HA V-Bank
IQ?
wanden was geen behang, maar mooie
groene zijde. Op de schoorsteen stond
een glazen koepelklok. Het enige
nieuwerwetse was de parketvloer en de
centrale verwarming. Vanuit dit ver
trek gingen we naar de werkkamer,
waar al de machines stonden. Er was
een ponsmachine en er waren nog ver
schillende anderen, zooals de reken
machine en de schrijfmachines. Een
meneer zat aan de rekenmachine.
Daarna gingen we naar een soort
schuurtje waar de hoofdleiding van de
centrale verwarming stond. In de hoek
stond een kist met appelen waaruit
we er één kregen. Zij vielen bij ons
best in de smaak. Vrolijk knabbelend
gingen we verder naar het volgende
adres.
LIET leukste en interessants heb ik
gevonden de capsulefabriek Hol
land, daar hebben wij een algehele
rondleiding gehad en hebben gezien
hoe gewone capsules gemaakt werden
en ook hoe melkflessencapsules ge
maakt werden, eerst gingen we naar
de plaats, daar lagen stukken lood uit
Amerika, die moesten eerst gezuiverd
worden in een oven op vijfhonderd
graden Celsius, dan werd het een vloei
ende massa. Toen wij er kwamen was
dat juist gebeurd en werden de platen
uit de vormen gehaald. Die platen wa
ren ontzettend zwaar. Toen de fabriek
weer in en naar de walsmachine, die»
perste dat lood tot dat het opgerold
kon worden, dan werd het op een an-
dere machine gebracht, die haalde er
rondjes uit en boog ze dan. Een arm
pakte ze, deed ze om een langwerpige
vorm van een capsule, dan viel hij en
werd in een heleboel andere capsules
gedaan.Dan naar een andere zij en
daar werden kronen van kurken ge
maakt, gewone rondjes werden in een
machine een voor een gedaan en wer
den dan heel erg heet als ze er uit
vielen en dan weer een nieuwe erin
boven werden de capsules gekleurd.
Dat hebben we niet gezien.
•r - ,f.r*
„....en op het politiebureau mochten we de cellen zien." Vooral ook dit onderdeel
van de Stempeltocht boeide. Een van de inzenders maakte er deze tekening van.
Ik heb blaren op mijn voeten.
M'n benen zijn uitgerekt.
Ik heb al mijn stempels,
en heb Schiedam ontdekt!!!!
HA V BANK
Z A KKENDRAGERSHUISJE
C APSULENFABRIEK
SPA A RBANK
KA NTONGERECHT
POLIT IE
BIBL I OTHEEK
MUS E UM
WALVISMOLEN
VE GLA
SPOORW E GEN
KERK
S POORWEGEN
POLIT IE
K E RK
M USEUM
S P AARBANK
ZAKKENDRAG E RSHUISJE
VEG L A
KAN T ONGERECHT
WALVISM O LEN
C APSULENFABRIEK
H AV BANK
BIBLIO T HEEK
TVE hal van de HAV-Bank was prach
tig, overal was marmer, ja zelfs de
trap met een verchroomde leuning. Alles
was heel licht met veel glas, de juffrouw
zeidat is gezond werken. We kwamen
boven, weer een hal, waarvan een klein
gedeelte voor spreekkamer was inge
richt. Wij gingen weer verder en kwamen
in de kamer van de Directie. Aan de wand
was een grote bank, daarboven hing
een portret van een mevrouw. In het
midden stond een grote ronde tafel.
We gingen door een suitedeur en kwa
men in de vergaderzaal, er hing een
groot portret van Directeur van Ber
gen Walraven, die vorig jaar gestorven
is. Hij heeft de HAV-Bank gesticht,
nu is mijnheer van der Heuvel hoofd
directeur en mijnheer van Bergen Wal
raven jr. mede-directeur. Aan de an
dere kant staan twee grote glasplaten,
daartussen staan grote cactusplanten,
die 's winters verwarmd worden door
lampen. In het midden staat een lang
werpige tafel met aan het hoofd een
grote armstoel, waar de voorzitter in
plaats neemt, ze zijn met leer bekleed,
zij zitten met het gezicht naar elkaar
toe omdat het anders erg onhandig zou
wezen. Toen de kamer bezichtigd was
moesten wij even op de gang wachten.
Wij werden in een kamer binnengelaten
daar stonden 3 machines, bij een van
de machines werden kwitanties ge
drukt, het was een makkelijke machine
want je hoefde alleen de machine aan
en uit te zetten. We gingen alweer naar
boven en stonden op de hoogste ver
dieping, we werden in de eetkamer ge
bracht, waar mensen, die ver af woon
den, konden gaan eten tussen de mid
dag. We mochten het binnenwerk van
de electrische klok bekijken. In een
andere kamer hadden we een overzicht
over een deel van Schiedam, we had
den ook een mooi overzicht op de
Frankeland (St. Liduinakerk). We
mochten met de lift naar beneden, je
hoefde alleen maar op het knopje, waar
kelder naast stond, te drukken en de
lift stopte vanzelf in de kelder. In de
kelder stonden grote enveloppen in
kaartensysteem opgesteld. Nog verder
was de garderobe waar elk kledingstuk
zijn nummer had. Nadat we dat gezien
hadden gingen we de trap op naar de
hal, waar nog een andere groep stond
te wachten. Het kwartiertje, dat ik bij
de HA\ -Bank heb doorgebracht, vond
ik het fijnst van de stempeltocht.
Mevr. M. v. W.: Prachtig, die jeugdvoor
stelling net in de laatste week van de
vacantie. Geen tijd gehad voor verveling.
Volgend jaar als 't u blieft weer.
