liet verbaal v<isï een &VL Orgeldraaier: De Schiedammers houden van draaiorgel-muziek, dal merkte ik hij zei mork aan mijn centenbakkie. en als je,dan niet mee wilt gaan, dan moet je maar uit mijn schuitje gaan." WANNEER we 's avonds door de stad gaan, kan het nog gebeuren, daar bij de Broersvest, dat bet geluid van de straat zich verenigt tot een melodie, waarin negen dagen vacantiefeest weer worden tot een ver beelde werkelijkheid. De verlichte Broersvest, de sfeer van romantiek rond de kleurige fontein op de Koemarkt, waaromheen het verkeer z'n rondjes draaide zonder dat het kans zag het hart van Schiedam weer om te buigen naar de kille werkelijkheid van alledag. Negen dagen feest, saamgeregen aan de ketting, die we Vacantieweek noemden TTOE het was? Vraag het aan de duizenden Jantjes en Marietjes uit de Gorzen, uit het Oosten, het Wes ten of aan de kinderen, wier jeugd wordt neergedrukt in de benauwde straten van de binnenstad. Natuurlijk hebt u het niet bemerkt, hoe ze weke lijks hun drie dubbeltjes afdroegen aan de meester in de klas en hoe hun ogen blonken, toen dat bosje kaarten nog net voor het aanbreken van de grote vacantie de klas kwam binnen vallen. Het betekende zes dagen lang uitgaan voor het jonge Schiedam. Bij Harle kijns Poppentheater zouden ze Tom my volgen op zijn reis naar het Tover- eiland en al mochten er ook maar zo'n 350 jongens en meisjes per voorstelling onderdak worden gebracht, voeten en handen, maar vooral stem kwam de zaal tekort om mee te leven met dit fantastische poppenspel, waarin artist en technicus elkaar hadden gevonden. De accommodatie viel iets tegen, toen u daar achter het clubhuis in de St. Joris Doele een circus dacht aan te treffen en slechts een met stoelen op gevulde ruimte tussen zeildoek vond? De kinderen hadden er zeker geen last van, want voor hen stond of lag, al naar het uitkwam, het circus op het toneel. En dat het ook jongens en meisjes als zij zelf waren, die zo'n hele voorstelling vulden, deed het gebodeue des te meer aanspreken. De regen kwam, maar geen nood, in een oog wenk zaten circus èn publiek binnen. Kinderen in een zaal, spreek me er niet van, zeggen de mensen „die het weten kunnen". Wellicht hebben ze die vier laatste dagen van Augustus wel eens in de Passage gekeken. Als er de Jantjes en Marietjes van de vol gende voorstellingen stonden en dat was hijna de hele dag dan was het keurig gerubriceerd op leeftijd. „Je hebt er geen kind aan", vertelden de bedrijvige dames binnen in de zaal, die de voorstellingen met hun deson danks toch nog onontbeerlijke hulp omringden. Zo'n vierduizend jongens en meisjes hebben we dag aan dag weer op de plaats gehad in alle aandacht standen, die er maar te bedenken zijn. En alleen de bedrijfsleider van het Passage-theater kon misschien eens de wenkbrauwen fronsen wanneer de voe tenroffel tot buiten de zaal doordrong, Scapino-ballet, de jeugdfilm .,Bush Christmas", Ned. Jeugdtoneel en dan tenslotte nog de variété-revue met be kende namen als Fantasio moet u eens proberen een fiets, uit elkaar nemen en een nummertje muziek op de onderdelen gaan weggeven Walton met z'n onafzienbare stroom van „rare" fietsen, de sprekende pop

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1950 | | pagina 12