het zijne veilig, EEN INTERVIEW MET EEN VREEMDE IDEALIST 90 Tijdens de A acantieweek heeft er in Schiedam een zeer onopvallend heer met een zeer opvallende naam rondgelopen. Toen wij de heer Waffimiwervan om een interview vroegen, was er zeer veel aandrang onzerzijds nodig om een af spraak gemaakt te krijgen. I.ater be grepen wij dit wel. Dat was, toen wij zijn studeervertrek betraden en dit geheel omsloten zagen door standaard werken met titels als: ,,De ideale stad", „De ideale bur ger", „De ideale echtgenoot", ..De ideale huisvrouw", „Het ideale woon vertrek" etc. etc. „Wij wilden eens met u komen pra ten over de Vacantieweek, meneer Waffinuwervan", begonnen wij aarze lend. „Laat eens kijken", zo monsterde hij ons. „Als ik het streven van uw gemeenschap juist heb begrepen, moet zo'n A acantieweek voor een belangrijk deel beoordeeld worden naar de resul taten, welke de secties geboekt heb ben". „Zo is het", zeiden wij opgelucht. „Dit is de kern van de zaak". „Ik neem daarom de sectie .Muziek als voorbeeld bij de kop. Er is een merkbare verbetering vergeleken bij het vorige jaar. Er was meer muziek, die speciaal geschikt was voor de sfeer van de Vacantieweek." „Vond u het Selectie-orkest geen buitengewoon goed ensemble"? „U geeft mij een goede leidraad in handen. Een uitstekend ensemble, dat echter tegelijkertijd de zwakke kanten van het Sehiedamsc muziekleven aan toonde". „Zwakke kanten??" „Ja zeker. Tijdens de repetities is gebleken, dat het zelfs hij verscheidene van de beste musici aan een degelijke grondscholing schortte." „Er is dan ook gesproken over een speciale muziekschool voor de leden van Harmonie-orkesten' konden wij hem tot onze voldoening meedelen. „Goed! Ik vond het al een verlies, dat men na de acantieweek niet op de ingeslagen weg kon voortgaan." „Gelukkig maar vielen wij hem met overtuiging in de rede: ..Het kan nooit de bedoeling van de Sectie Nu- ziek of van de Schiedamse Gemeen schap zijn om het bestaan van de aan gesloten verenigingen op die manier te ondermijnen." „Toch mag men een ding niet uit het oog verliezen, mijn waarde", werd onze gastheer gemoedelijk. „De aangesloten verenigingen moeten dur ven erkennen, dat de Gemeenschap meer is dan de optelsom van alle delen; dan de verzameling van hun afgevaar digden. De Secties vooral moeten meer zijn. Dat méér is een kracht, een geest, een stuwend element, dat zo stimu lerend werkt, dat de afzonderlijke delen er hun voordeel mee gaan doen. Dan is het pas ideaal". „Kunt u niet een enkel voorbeeld geven? onderbraken wij hem. „De uitvoeringen van de harmonie orkesten. Neem die nu eens. Het vorig jaar speelde ieder zijn eigen repertoire. Practisch werd geen rekening gehou den met wat de ander zou brengen. Dit jaar was er onderling overleg. De uit voeringen waren afwisselender en daar door prettiger om te beluisteren". ij vonden het opvallend, dat de duur van ieder's optreden veel korter was. Toch deed dit aan de uitvoering en aan de indruk van de corpsen niets af." „Zo is het ook. Maar dit goede begin is nog geen beginsel. Durft men de onderlinge taak- en genreverdeling in hetkadervan de secties aan? Alserkun- dige adviseurs aangetrokken worden, moet dit leiden tot een versterking van het leven van de sectie als zodanig en „7 rek er met je fiets eens op uit en leer al puzzlende je eigen stad kennensprak de leiding van de C.J. M. I in de I acantieweek tot de jeugd, 't lias niet tegen dovemans- oren gezegd en zo kwam hetdat dit loffelijke initiatief van een huitin het verhand van het Vacantie-comitê werkende vereniging ermee toe bijdroeg, dat velen erop uittrokken om in zon en zomer zich te verpozen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1951 | | pagina 10