**ÏBciUonnetjeó~
MET EEN SLOT VAN FRUIT
113
A LS er in Schiedam geen pientere
il groente- en fruithandelaren hadden
bestaanzouden de nijvere op-touw-zet-
ters van de Vacantietveek 1951 met hun
handen in het haar hebben gezeten. Dat
zaten ze toch welwant de organisatie
van een festijn met een dergelijk grote
en gevarieerde omvang zit nu eenmaal
vol haken en ogen, maar dank zij die
groentehandelaars wisten ze tenminste
één ding vooruit: de jeugd zou zich
Zaterdagmiddag 1 September op hel
S. V. V.-terrein beslist niet vervelen!
Er zouden duizenden ballonnetjes wor
den uitgedeeld en losgelaten, met een
adreskaartje van de afzender er aan vast.
„Hel is de groente die het 'm doet",
die nobele spreuk zou in witte letters
duidelijk op hel rode rubber prijken.
Op die manier hadden èn de groente
mensen èn de kinderen er schik van.
Nee, over de kinderen maakte de
Schiedamse Gemeenschap zich waarlijk
niet bezorgd!
We zien het nog gebeuren. We zien
ze nog de lucht ingaan en door de sterke
wind meegesleurd worden. Als een
enorme wolk van rood, die een grillige
schaduw wierp over de grasmat en de
tribunes. We zien nóg al die duizenden
uitgestrekte vingers van de kleuters,
die hun ballonnetje bleven nawijzen,
tot het helemaal uit het gezicht was
verdwenen. We horen nóg dat drukke
gekrakeel uit ontelbare mondjes. En
we herinneren ons als de dag van gis
teren, dat die ballonnetjesoplating ons
eigenlijk veel meer plezier had ge
schonken dan Boesman's Henri Du-
nant" of de acrobaten aan en op de
trapeze.
Maar daar was het niet mee afge
lopen. Niet voor niets had men de
kaartjes met de afzendersnamen aan
de ballonnetjes gebonden. En nu po
pelden al die kleine burgertjes, dat
hun ballon het verst gekomen zou zijn.
In Zweden misschien wel, of in Dene
marken. In elk geval in die richting,
want de wind had daar naar toe ge
waaid.
Twee maanden moesten zij geduld
oefenen. Twee lange trage maanden,
waarin slechts nu en dan bericht werd,
dat er een kaartje van achter het
IJzeren Gordijn was teruggezonden.
Woensdag 31 October werden de
prijswinnaars bekend gemaakt. Van de
ruim 4000 opgelaten ballons waren er
450 kaartjes teruggekomen. Over de
honderd vanuit Duitsland, bijna een
half dozijn uit de Russische zóne.
zomaar, op een 2-cents-postzegel!
Toen bleek, dat de ballon van A. J.
van Kersten maar liefst 542 kilometer
had afgelegd, die van Bram van der
Drift 536 km en die van Bep Vrijdag
491 km.
Maar zelfs daarmee was het nog niet
afgelopen. Woensdagmiddag 7 Novem
ber was het in de nieuwe S.G.-V.V.V.-
kiosk een drukte van belang. Daar
joelden en drongen 68 kinderen om
prachtige welgevulde manden fruit:
drie hoofdprijzen en 65 troostprijzen,
beschikbaar gesteld door weer die goed
geefse groente- en fruithandelaren. Er
is geen kind met lege handen naar huis
gegaan. Maar wel met een overvol hart.
Dank zij die gulle gevers. Dank zij de
Vacantieweek, die de mogelijkheid tot
geven schiep. En dus in laatste in
stantie dank zij de Gemeenschap
Kan er opgewekter epiloog achter
zulk een hartverwarmend blijspel ge
schreven worden?
