<2>e ware natuurvriend alleen kan vogelliefhebber zijn VRAAG HET MAAR AAN DE HEER KRABBENDAM 177 IN de huiskamer van de familie Krab bendam aan de B.K.-Laan wachtte ons een gemakkelijke stoel en bin nen vijf minuten was het gesprek met een van de meest op de voorgrond tredende vogelliefhebbers in de stad op volle gang. Maar al hoort het oor veel over de liefhebberij, die tientallen Schiedammers in hun vrije tijd volop bezighoudt, het oog wil toch ook wel een bevestiging van dat alles zien. Spoedig zouden we meer weten, zowel wat betreft onze nieuwsgierigheid naar de eigen hobby van de heer Krabben dam als de wijze waarop het houden van vogels kan samenvallen met een originele vorm van interieurversiering. Het licht ging uit en in de donkere kamer sprong direct een helverlichte wandkast naar voren, waarin moeder de vrouw doorgaans het serviesgoed pleegt op te bergen, maar waar nu vader Krabbendam vier van de mooiste vogels van zijn collectie had geborgen. De glazen deuren van de kast gingen open voor het oog van de verbaasde leek, die kon zien hoe de vier vogels in volle vrijheid de omgeving van hun licht tehuis verkozen boven de duis ternis van de grote kamer daarbuiten. „Voor zover er gelegenheid toe is met onze vijf kinderen, doen we dit vaak," vertelde een enthousiast vogellief hebber. Als de kooi moet worden schoon gemaakt, gaat het juist andersom. In de kast komt alles in duisternis, terwijl het kamerlicht blijft branden. „Kom, jongens," wordt er dan bij de familie Krabbendam geroepen. De kleine tropische vogels, die meestal zoals ook nu de kast bevolken, laten zich dat geen tweemaal zeggen. Vlie gensvlug scheren ze de kamer door naar de gordijnrails, hun vaste plaatsje, van waaraf ze een nieuwe kijk krijgen op de kleine wereld, waarin zij zo'n grote plaats innemen. Is hun tehuis weer op orde gebracht bij de ware vogel liefhebber kunnen ze er letterlijk en figuurlijk van de grond eten dan is er het hanteren van een schakelaar slechts voor nodig om ze de thuisreis weer te laten aanvangen. Of dit het enige plezier van het hou den van vogels is, hebben we gevraagd. Het was een vraag, geënt op onze her innering van de kanariepietjes en Chi nese grasparkieten vroeger thuis, die soms ook wel eens geluid voortbrach ten, maar in ieder geval steeds weer zorgden voor huishoudelijke werk gelegenheid als ze ijverig de inhoud van hun kooi door de kamer strooiden. Maar het gaat hij vogelhouders, als de heer Krabbendam er één is, niet alleen om het fraaie gezicht op een grote of kleine volière in de huiskamer, maar vooral beleeft men z'n plezier aan het kweken van zo sierlijk moge lijke vogeltjes. Meestal zijn deze uit tropische gewesten afkomstig en ver tonen een weelderige kleurenrijkdom, die door vakkundige teelt steeds weer andere nuanceringen kan opleveren. Het is de grootste bevrediging, die de vogelhouder en -kweker, maar bovenal de vogelvriend, in zijn vrije-tijd-beste- ding kan vinden. Er zijn ook de vogelhouders, die minder op het uiterlijk letten, maar I ogels houden en kweken „Wat doet u in uw vrije tijd? Ik houd van de vrije natuur, van alles wat er groeit en bloeit, maar wel het meest van de vogels, die in kleur en klank zoveel van dat grote iconder van het Leven met zich dragen." Zo'n antwoord krijgt u van stad genoot H. D. Krabbendam, die in het dagelijks leven vroeger de spanning van deze tijd beleefde in de telefooncentrale van Wilton- Fyenoord, maar nu rustiger werk kring vindt op de boekhoudafdeling van deze tverf. Hij is een enthousiast vogelliefhebber, die het plezier van een eigen volière thuis ten volle beleeft en daarnaast veel doet voor het waardevoller maken van deze liefhebberij door het in verenigings verband brengen van de mensen, die, zoals hij, hun vrije tijd nuttig be steden. de rijkdom van hun bezit in de eerste plaats afmeten aan het geluid dat wordt voortgebracht. Zo hoorden we de heer Krabbendam vrijwel niet reageren op het overigens verdienste lijke gefluit van zijn kleurkanarie, dit waarschijnlijk in tegenstelling tot een man als de heer W. A. van der Most uit de Paulus Potterstraat, secretaris van de Kanariekwekersvereniging „Ons Genoegen", die met zijn clubgenoten een groot deel van de vrije tijd zoek brengt met voorfluiten en alles wat er maar meer bij te pas komt om een kanarie tot het hoogstbereikbare te brengen. De leden van de afdeling Schiedam van de Ned. Bond van Vogelliefheb bers, waarvan de heer Krabbendam een ijverig secretaris is, doet dat alle maal niets. Zij kweken hun jonge vogels zoals de heer Krabbendam z'n Malabar-fazanten en Zebra-vinkjes met een zorg, die bewonderenswaardig is, niet om het gewin of zelfs niet om ermee te pronken, maar wel om er veel plezier aan te beleven. Behalve voor het organiseren van tentoonstellingen, lezingen en filmavonden voor de nu meer dan vijftig leden, is de kring van vogelliefhebbers er ook om onderling te ruilen. Maar het grootste plezier is toch wel als voor een pupil een dank baar tehuis wordt gevonden, waar men de ware vogelliefhebbers weet. Is het houden van vogels duur? We geven er niet een direct antwoord op, want de mogelijkheden zijn zo ver schillend. Het mag voldoende zijn hier neer te schrijven, dat de Schiedamse kring van vogelliefhebbers wel even Zie volgende pag. onderaan

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1952 | | pagina 9