Tandarts: een geziene gast op de seliolen
Dank zij actieve stichting volgend jaar
8000 kinderen onder controle
SCHIEDAM moet nog wat wennen
aan de dental-car, die dan hier,
dan daar voor de ingang van een
school staat, 't Is een grote grijze vlek
in het straatbeeld en heel wat keren
zullen voorbijgangers zich hebben af
gevraagd wat het doel mocht zijn van
deze tamelijk geheimzinnige aanhang
wagen, die één of meer dagen op de
zelfde plaats verblijft en dan weer
verder wordt getrokken door een auto
van de G.G.G.D. Vaak zal het een
schoolkind zijn geweest, dat het ant
woord gaf op een vragend gezicht:
„Da's de dentalkar van de schooltand-
verzorging". 't Mocht dan een beetje
Engels klinken, er was geen woord
Spaans hij. Met deze rijdende instal
latie trekt de schooltandarts dagelijks
langs de Schiedamse scholen om er de
nodige voorzieningen te treffen in het
gebit van jong Schiedam.
Die dental-car van de Stichting
Schooltandverzorging in Schiedam is
de laatste aanwinst van het instituut,
dat sedert de oprichting in Februari
1949 een activiteit ontplooide, die
door de buitenwacht misschien niet
direct werd opgemerkt, maar die, ge
zien de resultaten op het gebied van
de schooltandverzorging elders in ons
land, bewonderenswaardig mag heten.
Met de tandverzorging in Nederland
heeft het jarenlang niet willen vlotten.
De tijd, dat men het als een normaal
verschijnsel aanvaardde dat iemand
op leeftijd met een waar tandenkerk-
hof in z'n mond rondliep, ligt nog niet
zo ver achter ons. Nieuwe normen op
het gebied van de lichaamsaesthetiek
en de voortschrijdende volkshygiëne
deden echter andere inzichten opkomen,
waarbij het technisch kunnen een ste
vig handje meehielp. Welke volwassene
in onze dagen was nog nimmer bij de
tandarts om zijn gebit te laten con
troleren of althans de zwakke plekken
te laten verwijderen. Het zullen er
niet velen zijn.
Toch werd het in de kringen van
hen, die waken over de volksgezond
heid als een leemte gevoeld dat tand
heelkundige hulp meestal eerst werd
(en wordt) ingeroepen wanneer het
duiveltje van het tandbederf met z'n
vernielend werk al te ver is kunnen
gaan. Op initiatief van de Ned. Ver
eniging voor Sociale Tandheelkunde
gingen begin 1949 de gemeentelijke
overheid, tandartsen, ziekenfondsen