„ONZE) WONING"
90
1
Tentoonstelling „Onze woning99
Wanneer dit blad onder uw ogen komtwordt er in het
Stedelijk Museum en in de Aula hard, heel hard gewerkt aan
de inrichting van de tentoonstelling: „Onze Woning", welke
daar wordt gehouden ter gelegenheid van de Vacantief eesten
1952 en zal worden geopend op 21 Augustus a.s., op de
dag, waarop de Vacantief eesten beginnen.
Tijdens de Vacantief eesten in het Stedelijk Museum dus
geen expositie van allerlei zaken, die herinneren aan het
verleden, maar een tentoonstelling gericht op het heden, op
het gebied van de woninginrichting.
De opzet van de tentoonstelling beoogt de bezoekers tot
nadenken te brengen over het hoe en waarom van de inrich
ting van de woningen, en hen de ogen te openen voor de
feilen, die er kleven aan de inrichtingen van woningen, die
door de toeschouwers zelf worden bewoond, feilen, die vaak
met eenvoudige middelen, soms zelfs al door het verplaatsen
van enkele meubelstukken of het „afdanken" van een teveel
aan meubilair, tvaardoor kamers te vol en daardoor onrustig
zijn, kunnen worden verholpen.
En ook, er zijn in de naaste toekomst heel wat Schiedam
mers, die een nieuwe ivoning zullen gaan betrekken, bijv. in
Nieuwland, in de Klein Babberspolder, aan de Dr. Zomen-
hofstraat. Aan die Schiedammers wil de tentoonstelling op
lossingen aan de hand doen om de hun toegemeten ivoonruimte
zo nuttig, zo prettig en zo gerieflijk mogelijk te besteden.
De tentoonstelling is mogelijk geworden door samenwer
king van groepen mensen van totaal verschillende instelling,
die samen een ideëel doel nastreven en in goede gemeenschaps
geest de expositie tot stand hebben gebracht.
De schoonste beloning voor de Schiedamse Gemeenschap en
voor degenen, die deze expositie hebben ingericht zal zijn een
druk bezoek, dat een nuttig effect zal sorteren bij allen, die
belangstelling hebben voor goed wonen.
CENTRAAL VROUWENCOMITÉ
Wist U, dat er vreemde dingen gebeuren in ons museum?
Er rinkelen handboeien, brandijzers zweven door de lucht
en een rekpaal-wandelt door de zaal. Schutters, strenger
nog kijkend dan weleer, wijzigen hun plaats rust en met
trommen, vaandels en pistolen verlaten zij hun vitrines.
Kanonskogels volgen hun kanonnen en Jan van der
Heyden loopt met z'n hele brandweeruitrusting te sjouwen.
Het hele museum is in rep en roer. Waartoe zult U terecht
vragen. Nu, bekijkt U met mij eens deze 17e eeuwse
plattegrond van de stad. Een fraaie plattegrond! Zei
Bertus Aafjes niet iets van lasso's om de stad? Zo ook lig
gen onze vesten. Kijk, daar op de Broersvest zouden koeien
getekend kunnen zijn, grazende koeien. Ja, dit was zo in
de 17e eeuw. Nu is die zelfde Koemarkt met haar torenbouw
en intensief verkeer het hart van onze stad.
Schiedam breidde zich in de laatste 10-tallen jaren sterk
uit, vooral in de na-oorlogse.
Woningbouw wekt belangstelling voor woninginrichting,
ook in onze stad. Daarom is het een goede gedachte van de
Schiedamse Gemeenschap geweest toen zij besloot een ten
toonstelling „Onze Woning" in het Museum te houden.
Vandaar al dat gehamer en gesjouw, dat permanent
gerinkel van de telefoon, dat geren om dit en om dat.
Er wordt een tentoonstelling gebouwd. Langzaam groeit
het resultaat van maanden gemeenschappelijk werken.
Kijk, hier op deze vergroting van de plattegrond ziet
U nog beter de mooie vorm van de stad in de 17e eeuw en
direct ernaast onze moderne gravure, de luchtfoto van de
K.L.M. van de Koemarkt. Ja, de tegenstelling tussen de
vergane Zijlstraat en de machtige grensflat is wel enorm
en dankbaar bedenken wij, dat er in onze stad sociaal wel iets
is gebeurd. Over dit onderwerp valt nog wel iets meer te
tonen. Klautert U met mij maar eens op die hoog gelegen
wandelbrug. Zo, van hier afkunt U de 12 m2 grote maquet
te van het hij Kethel geprojecteerde recreatiecentrum beter
in ogenschouw nemen. Daar is dan tenminste al mee be
gonnen, denkt U, terwijl U verlangend Uw blik over
sportvelden, padvinderseiland, vijvers en mooie bospartijen
laat glijden.
Maar kom, het gesnor van de draaischijf van de potte-
bakster, het geklak van de spoel van het weefgetouw
trekt ons verder en we kijken met belangstelling naar
deze eeuwenoude ambachten. Zie eens hoe Ulco Kooistra
daar met zulke eenvoudige middelen zulke mooie doeken
drukt. In onze verbeelding zien wij reeds zo'n lapje boven
onze schoorsteenmantel hangen.
Vindt U de tegenstelling van de moderne keuken met
onze fraaie keurig opgepoetste 18e eeuwse keuken niet
aardig? De keus tussen beide valt zelfs niet eens mee,
hoewel de ijskast mij toch naar de moderne keuken doet
overhellen. Maar wij zijn pas aan het begin. De aula, de
mooiste zaal van de stad, kreeg een fleurig cachet door de
rijke doeken van 't Paapje. Wat? Lokte U op de overloop
het uitzicht uit het raam naar buiten? Vindt U ons Frans
caféterrasje geslaagd? Niet Hollands? Neen, helaas niet.
Nee m'n beste, eerst straks gaan wij naar beneden opi in
de kelderverdieping wat uit te rusten van alle kijkver-
moeienissen, nu eerst naar de bovenzalen. Op de trap
klinkt ons reeds als voorbode uit overgrootmoeders tijd
het nasale muziekje van de speeldoos tegen. Hoe vindt U
