85
raderen, waarop het tenslotte uitgedraaid is, deden mij me
zelf aanvankelijk afvragen, of hiermee genoemde samenwer-
kingniet al te machinaal en weinig spontaan tot uitdrukking
was gebracht. Daar komt nog bij dat ik mij afstemde op
de leuze „Eendrachtig Samenwerkend
„Inderdaad, de opdracht luidde „Eendrachtig Samen-
strevend."
„Weet ik. Dat komt, omdat de journalist die kleine
fout in zijn stukje had gemaakt en ik daarop voortgebor
duurd heb. Het maakt overigens niet veel uit, op de pen
ning wordt het natuurlijk veranderd."
Scherpe pijlen
„Mijnheer Y an Haasteren, de eerste drie gekozen ont
werpen waren alle van uw hand, was u daar zelf verbaasd
over?"
„Eerlijk gezegd niet. Kijk eens, ik was mij bewust dat
ook de overige ontwerpers hun uiterste best zouden doen
en durfde dus niet alles op één kaart te zetten. Persoonlijk
vond ik de bijtjes als symbool van alle bij de SG-aange-
slotenen niet slecht, terwijl het overkoepelende werk
uwer instelling door de koepel uiterst duidelijk werd voor
gesteld. En bij het laatste ontwerp richtte ik mij meer op
het samengaan van sport en muzen, zodoende had ik
drie vrij scherpe pijlen op m'n boog."
Terwijl wij dit gesprek voeren, is Van Haasteren bezig
met wel getrainde vingers zijn ontwerp op een platte
schijf was-klei, ofwel plasticine, over te brengen.
„U voert uw ontwerp ook zelf uit, is het niet?"
„Inderdaad en het is een heel karwei, om eerlijk te zijn.
Gelukkig ondervind ik bijzonder veel medewerking van
de N.V. Koninklijke Begeer, die mij deze plasticine heeft
gestuurd en tevens enkele nuttige aanwijzingen daarbij.
Ik moet bijvoorbeeld de letters van de spreuk niet direct
tegen de kant van de penning plaatsen, anders verminken
ze bij het gieten. U weet immers, dat de penning gegoten
inplaats van geslagen wordt. Zelf had ik het voorwerp
in zilver gedacht, maar nu het brons wordt ben ik be
nieuwd of mijn figuren uit zullen komen zoals ik ze me
voorgesteld heb.
In ieder geval ben ik er momenteel wat je noemt „be
zeten" van."
Zware strijd
En daarmee komen we van de penning op de persoon
terecht. Van Haasteren vertelt van zijn opleiding Aca
demie in Rotterdam van de verdere cursussen, die hij
heeft doorlopen, van zijn dromen en ideeën en van zijn
strijd om 't bestaan.
Yi'ant ja, de kunstenaarsmarkt is overvol <^n het zijn
niet altijd de grootste artisten, die de beste kooplui blij
ken te zijn. oor Y an Haasteren is het een zéér zware
strijd geweest, jarenlang, en het zou dwaasheid zijn om
zijn animo voor de SG-prijsvraag alleen op scheppings-
drang te schuiven. Daarvoor betekende 't geld teveel voor
hem, plus de bijbehorende puhlfciteit en de eventuele ver
dere kansen.
Dat dit alles zo gelopen is verheugt ons bijzonder. Want
wel zeer nadrukkelijk werd de prijsvraag alleen voor Schie
dammers uitgeschreven, wier neuzen reeds zovele stede
lijke opdrachten zagen voorbijgaan naar buitenstaanders.
Voortbouwen
Yan Haasteren heeft van vele bekwame inzenders het
beste ontwerp gemaakt. Daarover bestond bij de jury
gei» enkele twijfel, evenmin als bij de andere deelnemers.
Y an Haasteren bouwt nu voort op de welverdiende basis
van een nieuwe toekomst. Een toekomst waaraan hij met
frisse moed en moreel gesterkt bouwt, nu reeds gebogen
over de fijne kleilaag, waaruit straks zijn Paardje Pegasus
zal opstijgen, om dan via een gipsafdruk en een bronzen
gietsel bij de heren Focke en Heyboer en anderen te belan
den.
En daarmee is ook dit initiatief van de Schiedamse Ge
meenschap een vreugde voor de betrokkenen geworden
en een cultureel evenement.
Want was er een half jaar geleden niet een zekere Yran
Haasteren, die meende dat bij beter schoenen kon gaan
lappen bij zijn vader?
Het was in December 1951, dat de ere-penning voor
het eerst ter sprake kwam. De heer Wm. F. H. Focke
was 0 jaar en vierde z'n gouden toneeljubileum en
hem geteerd een grootse hulde in het Passage-theater
nadat het doek achter Dorp in Onrustgevallen was
waarin de jubilaris zo voortreffelijk zijn rol van gees
telijke had vertolkt.
Onder de vele sprekers was toen ook de heer M. Holl,
voorzitter van de SG, die het sterk betreurde, dat in
Schiedam op geen enkele wijze een bijzonder blijk van
waardering voor bijzonder cultureel werk bestond.
Maar, zei de heer Holl, tvanneer er straks een ere
penning van onze Gemeenschap zal zijn, bent u,
heer Focke, de eerste, die daarvoor in aanmerking
komt!
Er gingen maanden overheen, maar in die maanden
werd een prijsvraag uitgeschreven voor genoemde ere
penning.
Weer duurde het enige tijd voor de uitslag bekend
werd, maar op Vrijdagavond 11 Juli kwam de Schie
dammer C. Fvan Haasteren als beste ontwerper uit
de bus. Hij kreeg de f 300,als eerste prijs en was
dolgelukkig.
Het is met van Haasteren, dat wij nog eens over de
penning zijn gaan praten en dat gesprek treft ge in
nevenstaand artikel.
