DE SCHIEDAMSE
GEMEENSCHAP
enclrachticf óamenótrevencl
Al even geslaagd was het initiatief, om de bekende
dirigent Gijsbert Nieuwland een cursus te laten geven voor
de leden van onze negen stedelijke muziekcorpsen. Was
de eerste avond nog matig bezet, de tweede en derde zag
men geen lege stoel meer in het Volksgebouw en de waar
dering was allerwegen groot.
159
ORGAAN VAN DE STICHTING „DE SCHIEDAMSE GEMEENSCHAP", 4e JAARGANG No. 8, DECEMBER 1952
IR kan geen dankbaarder werk beslaan, dan het opmaken
j van de gemeenschaps-balans over 1952. Evenals het
voor de zakenman een voldoening moet zijn te kunnen
constateren, dat een bepaald boekjaar hem materieel winst
heeft opgeleverd, zo is het voor een instelling als de onze een
belevenis, om de activiteiten van alweer een vol jaar in de
herinnering terug te roepen, te boek te stellen en er de conclu
sie uit te mogen trekken, dat opnieuw vele stappen in de rich
ting van het altijd voor ogen zwevende doel zijn gedaan.
Met de dag slinkt het wantrouwen, dat bepaalde leden en
groepen onzer stedelijke burgerij nog altijd jegens het Gemeen-
schapswerk koesterden en in niet weinig gevallen sloeg
kritiek zelfs over in volledige coöperatie. De hulp van de
Middenstand bij het organiseren van de tentoonstelling
„Onze Woning'''' is hiervan een sprekend voorbeeld. Het
zou niet onmogelijk zijn meer bewijzen te noemen, maar be
langrijker is de gevoelssfeer, die even merkbaar als moeilijk
te omschrijven ten gunste van de SG op vele punten is ver
anderd.
Liever dan het bij benadering beschrijven dezer gevoels
sfeer brengen wij nog eens in herinnering die momenten,
waarop de burgerij direct in contact met de Gemeenschap ge
bracht werd. Het heeft immers geen zin vast te stellen, dat
er alweer een etage gerezen is boven de hechte fundamenten
van een aanvankelijk met argus-ogen beschouwd bouwiverk.
Zulk een opmerking zou slechts tot de blinde gericht zijn en
wanneer men de huidige situatie kracht zou willen bijzetten,
dan zou een opgestoken duim voldoende zijn.
Activiteiten
Het jaar 1952 was nog maar anderhalve dag oud, toen
wij ons op vurige wijze in een verse serie activiteiten
stortten. Woensdagavond 2 Januari regende het pijpe-
stelen, maar niettemin kwamen honderden naar de rand
van de stad, om daar het enorme vuur te zien, dat ontsto
ken werd in een even enorme stapel verdorde kerstbomen.
Symbolisch gezien, is dat vuur door blijven branden,
twaalf volle maanden lang.
Want regen was ook de oorzaak, dat een paar post
zegelverzamelaars kwamen schuilen in de portiek van
het nieuwe VVV-SG-gebouw. Uit het afgeluisterde ge
sprek vloeide een nieuw idee voort: de SG-postzegelruil-
beurs, die van de aanvang af een groot succes had, tot op
de dag van vandaag toe en die vooral onze jeugd heeft
getoond, dat er ook voor haar wel degelijk aandacht is.
S 45, de Schiedamse Kunstenaarsgemeenschap had ook
reden om de SG dankbaar te zijn, want in de kleine eta
lages van de VV V-kiosk kon men althans een deel van de
eigen schilderijen en sculpturen exposeren.
En naast jeugd, beeldende kunstenaars en muziekdilet-
tanten, waren het de leden van het gouden zangkoor
„Excelsior", die tot hun grote vreugde uit de mond van
voorzitter Holl vernamen, dat zij van de Gemeenschap
subsidie zullen ontvangen. Waarlijk, er geschiedt zo veel,
waar men zo weinig bij stilstaat
Erepenning
Niet altijd is het directe of materiële steun, die gegeven
wordt waar dat nodig is. De cultuur werd binnen de gren
zen van de stad gestimuleerd op vele wijzen, maar er werd
ook beseft, dat er een tastbaar blijk van erkenning moest
worden gecreëerd voor ben, die zich op zeer bijzondere
wijze verdienstelijk maakten op cultureel gebied. Een
prijsvraag voor het ontwerpen van een bronzen legpenning
werd uitgeschreven en het was een penning met ook twee
figuurlijke kanten. Want naast het resultaat leverde deze
prijsvraag de producten van een dozijn stedelijke kunste
naars en dat een voordien onbekend man als Van Haas
teren met zulke opvallend fraaie ideeën zou komen, was
honderd procent winst.
Groeiend begrip
Stimulerend mag men ook stellig de bouw van het po
dium in de Plantage noemen. Hier, midden in het hart
van de veste, verrees een unieke openlucht-concertzaal,
een niet te schatten aanwinst voor Gemeenschap en ge
meenschap en in wezen de belichaming van vele onzer
idealen.
Wij noemden in de aanvang het slinkend wantrouwen
van een bepaald deel der burgerij. Wellicht moge in dit
