DIT.., DAT.. 9 en nog teat
J
Twee concerten in
het museum
Honderd prenten ran
Hout van Heusden
Een gerestaureerde saai
203
r/iezo, de tijd van de feestdagen is weer
achter de rug, de Kerstboom heeft weer
gebrand, we zijn voorlopig weer wars van
iedere oliebolleneterij en ergens in onze
herinnering kunnen we nog spelen met de
heldere schijn en de verwarmde gloed van
het Nieuwjaarsvuur, dat vlak na de eerste
dag van het nieuwe jaar voor de tweede
keer zijn opvoering beleefde op de Zand
vlakte. Het zijn allemaal brandende fakkels
in de lichtende keten van dagen die we
achter ons hebben gelaten. Maar er was
meer, vooral voor de jaarwisseling, toen
heel zo'n stad intens bezig scheen alle over
gehouden energie nog voor het terzijde stel
len van 1952 op te gebruiken. We luisterden
niet alleen naar de klanken van „Orpheus'*
onder de brandende kroonluchters in de
Grote Kerk op Tweede Kerstdag, maar
doken ook op bij al die andere evenemen
ten, zo nauw verbonden aan dit jaargetij.
En laten we toch vooral niet vergeten te
spreken over de tentoonstellingen van
vogelliefhebbers, die vol verwachting op
zagen naar oordelende keurmeesters. Ja,
de postduiven, kanaries en al die andere
vogels, die men als kwekers pleegt te ver
troetelen, ze waren wel in de aandacht.
Rumoer hebben we ook gehad in de
December-maand. Over de schuldvraag is
niet gesproken, want het schijnt dat die er
niet was, maar des temeer is er gepraat
over de gevolgen die het plotselinge afslui
ten van de gastoevoer in heel de stad had.
Er kwam ruzie over het al of niet inschake
len van de radio bij de gevaarlijke situatie
en we konden het beleven, dat luidspreker-
auto's er 's morgens voor dag en dauw op
uit trokken om een bevolking van 75.000
zielen te waarschuwen. Met z'n allen heb
ben we het gelukkig overleefd. Datzelfde
gold voor de gladde weg, die bar gevaar
lijke situaties deed ontstaan en in één et-
inaa drie auto's in de havens deed duiken.
Ook hier bleven slachtoffers uit. Maar
goed, zoiets wordt spoedig vergeten als
Koning Thialf doorzet en de schaatspret
ruim baan geeft. Aan de nu nog zo verre,
maar steeds dichterbij komende Laan van
Spieringshock hebben duizenden in het
oude èn het nieuwe jaar de ijzers onder
gebonden op de grote ijsbaan en de sproei-
baan van het tennispark.
't Was hartje winter toen we met direc
teur Bamberger van de Excelsior-Metaal-
buizenfabriek aan de Buitenhavenweg naar
buiten trokken om er op het oude Pijpen
land, waar we de woonwagens nog lang ge
kend hebben, de eerste formidabele paal
in de grond te zien slaan, 't Was voor de
nieuwste uitbreiding van dit nu precies
veertigjarige bedrijf, dat klein begon, uit
groeide en thans in staat is met succes van
uit Schiedam te concurreren tegen de weer
sterker merkbare buitenlandse concurren
tie op het gebied van de metaalindustrie.
Om nog even bij de eigensteedse industrie
te blijven, de distilleerderij Herman Jansen
is er al 175 jaar. Er was een receptie en de
kranten kregen alle gelegenheid om de ge
schiedenis van dit typisch Schiedamse be
drijf nog eens op te halen. Merkwaardig
hoezeer de historie van de branderijen en
distilleerderijen ook die van de stad aan de
Schie is
Een hele volle zaal van Musis Sacrum
was één en al oor bij de zitting van het be
kende Aether-Forum in onze stad en een
paar dagen later zat men daar alweer man
netje aan mannetje om te zien wat „Tot
Steun in den Strijd" er onder regie van
Op 28 Januari vindt het eerste aula
concert in 1953 weer plaats in het
Stedelijk Museum aan de Hoogstraat.
De sopraan Beaüóce MacKenzie brengt
dan met begeleunng van Thelma van
Breemen aan de vleugel werken van
Franse componisten, o.a. Debussy,
Poulenc, Fauré en Duparc.
De bekende organist Dirk Janz.
Zwart komt op 11 Februari vanuit Delft
naar Schiedam om in de aula van het
museum het kleine orgel te bespelen.
Nadat de tentoonstelling Moderne
Grafische Kunst kortgeleden al iets van
zijn u erk heeft laten zien, zal men begin
1' ebruari in het Schiedamse museum
nog nader kennis kunnen maken met
deze kunstenaar. In de dan in te richten
expositie, gewijd aan zijn oeuvre, zullen
honderd prenten van Wout van Heusden
te zien zijn.
SCHIEDAM KAN HET GEBRUIKEN
bit het gebrek aan een grote zaal, waarin bijeenkomsten van enig formaat kon
den worden gehouden en waar vooral toneel en concert de beschikking zouden heb
ben over een goed geoutilleerde toneelruimte, sproot destijds het plan voort voor de
bouw van een Cultureel Centrum. Na het mislukken van deze opzet heeft uitgaand
Schiedam zich moeten blijven behelpen met een bioscoop als schouwburg en een
aantal kleinere zalen die echter op een enkele uitzondering na als weinig represen
tatief mochten gelden.
Voor de R.K. Volksbond, ivaar men over zo'n vierhonderd plaatsen kon be
schikken, deed dit laatste gebrek zich vooral gelden. Het is echter, wat de grote zaal
betreft, verleden tijd geworden want nog voor het einde van 1952, een jaar nadat men
het in Duitse tijd uit handen genomen bezit weer eigendom mocht noemen, kwam
een grootscheepse restauratie tot stand, die van deze betrekkelijk grote zaal, waarin
nu 423 toeschouwers een plaats kunnen vinden, een recreatiegelegenheid maakte
waar men zich in alle opzichten thuis zal gevoelen.
Er vallen nog heel ivat wensen te vervullen, zoals de bouw van een nieuw balcon,
verbetering en uitbouiv van het toneel en het moderniseren van de foyer, maar met
deze gerestaureerde zaal is er reeds alle reden om tevreden te zijn. Uitgaand Schie
dam zal het in de komende tijden kunnen ervaren.
