MEEMWAARS VAN
BIJ I>E VOORPLAAT
MAAS-FANTASIE
'LS 'n blauw-grijs lint zwiert de Maas naar zee
zo was het vroeger en zo zij hetlater
de wolken spieg'len in het gladde water,
de meeuwen zeilen op de winden mee.
Nu van een ranke boot de schipper zijn
de touwen strak van klapperende zeilen
en als een golven-ruiter voort te ijlen
weg van de stadver van haar stenen pijn.
Of als een zilv're vis, zo vrank en vrij
je komt geen mens alleen z'n lokaas tegen
te schieten langs de groene waterwegen
en enkel vis te zijn, spartelend blij.
Ik kan alleen maar staren van de ree
naar luchtkastelen, spiegelend in het water
zo was het vroeger en zo zij hetlater
als 'n blauw-grijs lint zwiert de Maas naar zee.
260
Zoals iedere stad in Nederland is ook
Schiedam in de na-oorlogse jaren een
bouwende stad geworden. Na het opvullen
van de nog open plaatsen in de stad van
voor 1940 is in 1952 de verovering van de
polder Nieuwland begonnen. De droom van
velen: een eigen woning, wordt hier dage
lijks werkelijkheid gemaakt. Zonder chau
vinisme mag worden geconstateerd dat dit
Schiedamse montage-bouwen aesthetisch
en naar deskundigen bevestigen
ook in alle andere opzichten tot een uit
stekend resultaat voert. Wat dat uiterlijk
betreft, oordeelt u aan de hand van onze
suggestieve voorplaat van deze maand
zelf maar.
Beneden ons is het V. V. V.-gebouw
tje. Daar staan altijd een hele boel man
netjes in de rij die naar Valkenburg
willennaar Schoorl of naar de Canari-
sche eilanden. Ze hebben daar een kast
vol kleurige brochuurtjes. Over de tulpen-
rallye, over het Schuarzwald, over de
kaasmarkt in Alkmaar, de vogels op
Terschelling en over honderdduizend
andere aantrekkelijkheden op aard.
Omdat Jan en ik eigenlijk nog nooit
niks van de wereld gezien hebben is Jan
ook es een keer zo'n brochuurtje gaan
halen. Mussen nog an toe yiat stonden
daar pittoreske schilderachtigheidjes opl
Allemaal foto's van leuke stadsgezichies,
een oude kerk, een grappig straatje, een
mooi gebouw.... een grachie....
„Daar gaan we heen als het vacantie is"
heb ik direct gezegd. „Kijk die mo
len es" gniffelde Jan. En die
boten...." joelde ik. We hadden al
meteen de smaak te pakken.
„Dat zullen we allemaal in levenden
lijve gaan bekijken, op ons dooie gemak"
stelde Jan vast.
„En niet datje het eerst naar caféétjes
loopt te zoeken hoorzei ik gauw.
„We laten de kinderen thuis" vond
Jan.
„En je doet je nieuwe bef aan. We
nemen graantjes mee voor de goedkoopte
en maken er een héle dag van" ging ik
verder.
Het is verrukkelijk om plannetjes te
bedenken.
„Ja" mijmerde Jan.„We hebben
het allebei es nodig. We moeten er echt
eens helemaal uit.... Alleen van die
plaatjes op dit foldertje krijg je al lust
om de vlerken uit te slaan."
„Maar welke folder heb je eigenlijk
meegebracht" wilde ik weten
„Tis toch niet te ver hier vandaan
in Zuid-Frankrijk of op de Aleoeten?"
Jan draaide het pampiertje om en
ombegon opeens verschrikkelijk
dom te grinneken
„Nou, zeg op" eiste ik.
Wiet, om je te begillen" sjilpte hij,
Het is de brochure van Schiedam."
„Hoe bestaat het\"
Uit het „Mus" vertaald door Sebastiaan
